عمومی

گل همیشه بهار و آشنایی با ترکیبات و کاربردهای آن

گل همیشه بهار

گل همیشه بهار Calendula officinalis به عنوان گیاهی زینتی کشت می گردید تا اینکه خواص دارویی آن شناخته شد و به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار گرفت. کشت این گیاه در اروپا از قرن هفدهم آغاز شد. گل های بدون کاسبرگ همیشه بهار، در برخی از فارماکوپه ها به عنوان دارو معرفی شده اند و برای مداوای بیماری های معدی و روده ای استفاده می شوند. این گیاه در باغ های اروپا از قرن دوازدهم کشت میگردید. در گذشته از بوی تند گل همیشه بهار به عنوان یک آفت کش مؤثر استفاده میشد و این گیاه در میان گیاهان دیگر برای دفع حشرات کاربرد داشت. اسم این گیاه از نام لاتین Calendus عنوان اولین روز هر ماه، به دلیل، دوره طولانی گلدهی گرفته شده است. به این دلیل که گل های این گیاه خورشید را تعقیب می کنند،لذا نشانه ای از خورشید به حساب می آید. هدف از کشت این گیاه، تولید دارو و مواد مؤثره موجود در گل ها و مخصوصاا در گلبرگ ها می باشد.

شما عزیزان می توانید بذر گل همیشه بهار زرد و همیشه بهار نارنجی را از سایت فردین کشت خریداری نمایید.

مواد مؤثره گل همیشه بهار

گل همیشه بهار حاوی مقادیر کم اسانس روغنی فرار، ساپونین، رزین، ماده ای تلخ، اسیدهای آلی، ماده ای به نام کالندولین، صمغ، مواد لعابی، آلبومین و یک ماده رنگی در گلبرگ های خشک و اینولین (در ریشه)، اسید سالیسیلیک، اسید ۲/۰درصد لوریک، اسید پالمیتیک و کلسترول می باشد. گل ها حاوی ۴/۰ اسانس بوده که اجزاء مهم آن، شامل منتون، ایزومنتون، گاما ترپینن، آلفامورولن و کاریوفیلن می باشند. ترکیبات دیگر همیشه بهار شامل گلوکوزیدهای اولئانولیک اسید، موسیلاژ، توکوفرول، کاروتنوئیدها، تری ترپنوئیدها، فلاونوئیدهای گلوکوزیدی، کاروتن ها، گزانتوفیل ها، تانن ها، پلی ساکاریدها و الکل های تری ترپنی از جمله آلفا و بتا آمیرین، تاراگزاسترول و کالندولادیول هستند .

در گیاه همیشه بهار وجود سالسیلیک اسید، یک ماده تلخ به نام کالندولین، اسانس، چند ساپونین و کاروتن مشخص شده است. شکوفه های تازه کاملاً باز شده آن، اسانس روغنی فرار دارند که شامل مواد آزولئوژنیک سسکی ترپن می باشد.

در گل های آن یک ماده بی شکل، عامل تلخ به نام کالندولین، یک ماده بی طعم شبیه باسورین و کمی اسانس وجود دارد و به علاوه اولانولیک اسید، یک ماده صمغی، یک استرول، کلسترول، اسیدهای لوریک، اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، اسید پنتا دیلیک، اسید میرسیک، مواد فارادیول و ارفیدیول دارا می باشد و ریشه آن محتوی ایندولین بوده و ماده فعال گیاه همیشه بهار، ساپونین است. بسیاری از محصولات دارویی تهیه شده از این گیاه، توسط عصاره گیری اتانولی گل های تازه و قسمت های هوایی تولید می شود.

ترکیبات موجود در گل های همیشه بهار شامل فلاونوئیدها، مانند فلاونول و فلاونول گلایکوزیت، شامل ایزوکورسیترین، نارسیسین، نئولیس پروسید و روتین، روغن فرار و باسکویی ترپن (به عنوان اجزاء اصلی و نیز محتوی منتول، ایزومنتول، ) کاریوفیلن، تریپنوئیدها مانند ساپونین ها، اولئانولیک اسید به عنوان یک آگلیکن و مواد دیگری مانند استرول ها موجود به صورت الکل های آزاد، استرها و گلیکوسیدها، کومارین هایی مانند اسکوپولتین، آمبلی فرون و آئسکولتین، کاروتنوئیدها و پلی ساکاریدها است.

مهم ترین مواد مؤثره این گیاه را فلاونوئید های محلول در آب ( ۱ درصد وزن گل خشک) تشکیل می دهند. از مواد دیگر آن می توان از کارتنوئیدها ( ۰۳/۰ درصد وزن خشک گل) که در آب و چربی محلولند، اسانس درصد وزن خشک گل)، مواد موسیلاژی محلول در آب و ویتامین E ./1) نام برد.

گل همیشه بهار

گل همیشه بهار زرد

کاربردهای همیشه بهار

تحقیقات اخیر نشان می دهد که بذر های گل همیشه بهار حاوی روغن است. چنانچه این روغن تحت فشار سرد استخراج گردد، تأثیر ضد تورم خواهد داشت. گل همیشه بهار حاوی رزین، ماده ای تلخ، اسیدهای آلی، صمغ، مواد لعابی، آلبومین و یک ماده رنگی (در گلبرگ های خشک)، اینولین (در ریشه) و کلسترول می باشد.

ترکیبات کاروتنوئیدی گیاه همیشه بهار مدت زیادی نیست که مورد تحقیق قرار گرفته است ویتامین A و کاروتنوئیدها به عنوان پیش ماده تولید رتینوئیدها در زندگی انسان ها و حیوانات نقش عمده ای دارند. به علاوه، این ترکیبات به عنوان آنتی اکسیدان، بالا برنده ایمنی، بازدارنده جهش، پیش سازهای رنگدانه در پستانداران و تشکیل دهنده غیر فتوشیمیایی شناخته می شوند.

روغن همیشه بهار برخی مواقع با محصولات دیگر حاصل از این گیاه اشتباه گرفته می شود. اگرچه روغن همیشه بهار به عنوان یک روغن دم کردنی یا خیساندنی شناخته می شود که مواد گیاهی برای تولید آن در روغن جوشانده شده و سپس مواد گیاهی خارج شده و روغن دارای برخی مواد گیاهی بر جای می ماند.

روغن ماساژ همیشه بهار تأثیرات نرم کنندگی و معالج زیادی دارد که از آن گزینه مناسبی در تولید کرم های ترکیبی می سازد. این روغن برای کمک به بهبودی پوست های خشن، ملتهب و خارش دار و بهبود اگزما و خارش های پوستی مفید است و نیز در درمان رگ های واریسی و عنکبوتی مفید می باشد. چنانچه این روغن تحت فشار سرد استخراج گردد، تأثیر ضد تورم خواهد داشت.

محققان معتقدند که گل های همیشه بهار همچنین دارای کلسترول، استرول و استر اسیدلانوریک می باشند. در برخی کشورها مانند نیوزیلند توجه خاصی به کشت همیشه بهار و استفاده از دانه آن می شود، زیرا بذور این گیاه محتوی ۲۰ تا ۵ درصد روغن می باشند که این روغن ۶۰ درصد کالندیک اسید داراست. این روغن بذر محتوی مشابه با روغن چرب (تانگ) دارد. همچنین می توان از آن در نقاشی، ایجاد پوشش و صنایع آرایشی استفاده نمود.

گردآوری: حاتمی

نوشته های مشابه