آموزش کاشت و پرورش

صفر تا صد کشت شیکوره

شیکوره یا اندیو فرانسوی

شیکوره گیاهی از خانواده گل ستاره ای ها است که به آندیو فرانسوی (ویتلوف) و حتی آندیو بلژیکی معروف است. این گیاه اولین بار در سال ۱۶۱۶ در آلمان کشت شده است. مرکز تولید آن در اروپا، کشورهای فرانسه، هلند و بلژیک است. یکی از مطبوع ترین، بهترین و لطیف ترین سبزیجات زمستانی است که بیشتر برای تهیه سالاد به کار می رود.

معمولاً سالاد شیکوره را با پنیر پیتزا تهیه می کنند. قسمت خوراکی آن در واقع برگ های سفید شده و تردی هستند که از ریشه های خواب یکساله که تحت شرایط خاصی روی آنها پوشانیده شده و نگهداری شده اند، به دست می آید.

برگ ها به دو رنگ سبز و قرمز دارای طعم و بوی شدیدی هستند. گل آذین کاسبرگ های زیادی دارد و معمولاً گل های زرد و آبی رنگ تولید می کنند. گاهاً گل های سفید رنگ نیز دیده می شود. برگ های این گیاه به صورت نیمه رزت از ساقه بسیار کوتاه تولید می شوند.

آنچه که به عنوان سبزی مورد استفاده قرار می گیرد در واقع مجموعه ساقه کوتاه و برگ های به هم فشرده (chicon) است که پس از سیلو کردن ریشه ها در تاریکی به وجود می آید و به طول ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر و وزن ۱۰۰ گرم یا بیشتر می رسد و شکل آن همانند بلال کشیده یا کوتاه و کلفت می باشد. چنانچه بوته شیکوره در زمین باقی بماند در سال بعد گل های زیبای آبی آسمانی تولید می کند که یکی از جذاب ترین گل های زینتی است.

دو نوع مشخص از شیکوره وجود دارد:

شیکوره قمری (C. i. var. sativum): علاوه بر استفاده از برگ آن در تهیه سالاد، از ریشه خشک شده آن به صورت جانشینی برای قهوه یا به صورت افزودنی به قهوه خصوصا در فرانسه استفاده می شود.
شیکوره سالادی (C. i. var. foliosum): از نظر گیاهشناسی گیاهی دوساله است که در سال اول تولید ریشه گوشتی نسبتاً کلفت و طویل به طول متوسط ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر و قطر ۶ سانتیمتر یا بیشتر می نماید.

شیکوره معمولا به صورت مستقیم کاشته می شود .کشت نشایی شیکوره باعث منشعب شدن ریشه شیکوره می گردد.

بذر شیکوره رادراسفند ماه کاشته ودر طول فصل بهار وتابستان تولید ریشه متورم وضخیم می کند درفصل پائیز ریشه ها برداشت می شوند وسپس برای یکنواخت کردن اندازه طوقه ها معمولا قسمت انتهائی غده را باچاقو قطع می کنند سپس گودای به عرض ۵/۱ متر به طول دلخواه وبه عمق cm 60- 50 ایجاد می کنند قسمت کف چاله راابتدا به صورت کامل آبیاری کرده وسپس شخم می زنند وبعد صاف می کنند ریشه های یکنواخت شده رادر کف گلدان می کارند به طوریکه فاصله بین ریشه ها cm 1باشد ریشه ها نبایستی درتماس باهمدیگر باشند چونکه ممکن است باعث شیوع آلودگی شود سپس شن رابین فضای خالی ریشه می ریزند این شن ها باعث می شود که زهکشی آب بصورت مطلوب صورت بگیرد سپس روی ریشه ها رابا کاه وکلش وخاک واره می پوشانند دراثر عدم رسیدن نور به ریشه ها برگها از روی طوقه شروع به سبز شدن می کنند موادغذایی موردنیاز برای رشد بذرها از ریشه متورم تامین می شود به تدریج موادغذایی به مصرف رشد برگهای جدید رسیده وتولید مجموعه ای از برگهای فشرده شبیه کلم می کند که این برگها به خاطر عدم دریافت نور به رنگ سفید می باشد وقتی که رشد برگ به حداکثر خودرسید برگها رااز طوقه قطع می نمایند

دوره رشد برک ۳-۲ ماه می باشد که بستگی به دمادارد اگر دما درطی مدت پرورش پائین باشد دوره رشد طولانی وچنانچه دما بالا باشد دوره رشد کوتاه خواهد شد . دمای مناسب برای پرورش شیکوره °C 16 می باشد برخی از کشاورزان علاوه بر روش متداول که گفته شد اقدام به تولید برگ درزمین اصلی می کنند به این صورت که ریشه ها را درپائیز ازخاک خارج نمی کنند این ریشه ها درخاک باقی مانده وروی آن را پلاستیک سیاه می کشند به تدریج برگها شروع به رشد کرده وبه صورت مجموعه ای از برگهای گسترده درمی آید فرق آن باروش متداول دراین است که درروش مزرعه ای به خاطر اینکه روی ریشه باموادی پوشانده نمی شود. بنابراین برگها به صورت فشرده درنمی آیند وهم چنین میزان عملکرد دراین روش کمتراز روش متداول است.

نوشته های مشابه