اگر تا به حال از چوب دارچین استفاده کرده اید، به پوست خشک شده یک گیاه دارچین (Cinnamomum spp.) نگاه کرده اید. صدها گونه در جنس Cinnamomum وجود دارد که بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری هستند. آنها از نظر ظاهری تا حدودی متفاوت هستند، برخی درختان بلند هستند و برخی دیگر به شکل درختچه کوچکتری رشد می کنند.
شاخ و برگ گیاه دارچین عموماً به رنگ سبز براق تا سبز مایل به زرد است و گل های کوچکی تولید می کند. هم پوست و هم برگها به لطف روغنشان معطر هستند. و این پوست داخلی گونه های مختلف است که برای تهیه ادویه استفاده می شود. گونه های دارچین به طور کلی سرعت رشد آهسته تا متوسطی دارند و می توان آنها را در بهار یا اوایل پاییز کاشت.
نیازهای اکولوژیکی درخت دارچین
هنگام کاشت، مطمئن شوید که فضای کافی برای اندازه بالغ گونه خود دارید. مکانی را در فاصله چند فوتی از درختان و درختچه های دیگر انتخاب کنید تا گیاه دارچین شما نور کافی دریافت کند. بیشتر باغبان ها به جای دانه ها، نهال جوان را از نهالستان ها معتبر خریداری می کنند و سپس اقدام به پرورش دارچین می کنند.
آفتاب کامل، یعنی حداقل شش ساعت نور مستقیم خورشید در بیشتر روزها، برای گیاهان دارچین بهترین است. با این حال، در هوای بسیار گرم و خشک از سایه بعد از ظهر بهره مند می شوند.
گیاهان دارچین خاکی غنی و با زهکشی خوب را ترجیح می دهند. یک خاک لوم شنی به خوبی برای کاشت دارچین جواب می دهد. در زمین های غرقاب به خوبی رشد نمی کنند، بنابراین خاک های رسی سنگین، مانع از موفقیت کاشت دارچین می شودف اگر خاک شما برای دارچین مناسب نیست، سعی کنید این گیاه را در گلدان یا ظروف بسیار برزگ پرورش دهید.
این گونه‌ها بارندگی منظمی را که در مناطق استوایی دریافت می‌کنند دوست دارند، بنابراین باید سعی کنید در زمانی که بارندگی کم است، با آبیاری نیاز آبی درخت را برآورده کنید. هر زمان که 5 سانتی متر بالای خاک خشک شد آبیاری کنید و برای خنک نگه داشتن ریشه ها و حفظ رطوبت خاک از مالچ استفاده کنید.
گیاهان دارچین آب و هوای گرم و مرطوب را دوست دارند. در زیستگاه بومی آنها، متوسط دما 26 درجه سانتی گراد است. هنگامی که دما به زیر 4 درجه سانتی گراد یا شرایط بسیار خشک می رسد، عملکرد خوبی ندارند.
از یک کود متعادل NPK و آهسته رهش در چاله کاشت استفاده کنید تا گیاه رشد خود را به خوبی شروع کند. سپس هر بهار با پیروی از دستورالعمل های برچسب، کوددهی کنید.
برای مشاهده و خرید انواع نهال خاص و کمیاب نهالستان فردین کشت اینجا کلیک کنید.
انواع دارچین
گونه های زیادی وجود دارد که از جمله آنها می توان به انواع زیر اشاره کرد:
Cinnamomum verum اغلب به عنوان دارچین واقعی شناخته می شود و به دلیل طعم عالی آن شناخته شده است.
Cinnamomum cassia معمولاً به عنوان cassia چینی شناخته می شود و اغلب نوع دارچین معمولی است که در فروشگاه های مواد غذایی فروخته می شود.
Cinnamomum loureirii به نام دارچین سایگون یا دارچین ویتنامی شناخته می شود. این گونه دارای طعم و عطر قوی است و قیمت مناسبی دارد.
چگونه می توان دارچین را از دانه ها پرورش داد؟
پرندگان از میوه های گیاه تغذیه می کنند. اما اگر بتوانید مقداری از آن را ذخیره کنید، می توانید گیاهان جدیدی را بکارید. پالپ اطراف دانه ها تمیز کنید و آنها را کاملا خشک کنید. بذرها را زمانی که تازه هستند بکارید، زیرا به سرعت قابلیت حیات خود را از دست می دهند. بذرها را در عمق 2.5 سانتی متری در داخل گلدان های پر از مخلوط گلدانی استریل یا کیسه پلی اتیلن بکارید.
بهترین مخلوط خاک برای این گیاهان پرلیت و ماسه برای زهکشی مناسب است. برای تهیه یک خاک مناسب برای گلدان برای گیاهان خود، کمپوست با کیفیت بالا یا کود مرغوب را با پیت ماس یا کوکوپیت مخلوط کنید.
اگر از کوکوپیت در مخلوط گلدان خود استفاده می کنید، باید مراقب باشید که از خیس خوردن بیش از حد خودداری کنید. به یاد داشته باشید که خاک خیس برای گیاهان دارچین ایده آل نیست. توصیه می شود از گلدان های خودآبیاری یا گلدان های لعاب دار استفاده کنید.
گلدان را در دمای حدود 23 درجه سانتی گراد و مرطوب نگه دارید. پس از سه هفته بذرها جوانه می زنند. پس از 3 ماه ماندن در نهالستان، نهال ها آماده کاشت هستند.
چگونه درخت دارچین خود را به درستی آبیاری کنیم؟
دفعات آبیاری درختان بستگی به فصل دارد. به عنوان مثال، گیاهان شما در تابستان به آب بیشتری و در زمستان به آب کمتری نیاز دارند. هنگام آبیاری دارچین، مطمئن شوید که گلدان به آرامی با آب خیس شده است و تا زمانی که 5 سانتی متری بالای خاک گلدان خشک نشده است، درخت را آبیاری نکنید.
از آبیاری بیش از حد خودداری کنید زیرا این شرایط شرایط مناسبی را برای بیماری هایی ایجاد می کند که می توانند گیاه را از بین ببرند. حالت غرقابی گلدان منجر به پوسیدگی ریشه می شود.
نحوه پرورش دارچین در گلدان
باغبانان خارج از مناطق رشد این گیاه، اغلب گیاهان خود را در ظروف پرورش می دهند و در هوای سرد در داخل خانه یا گلخانه نگهداری می کنند. گونه‌های دارچین معمولاً در ظروف به اندازه کامل خود نمی‌رسند، اما هنوز هم پس از چند سال می‌توانند پوست درخت معطر خود را تولید کنند.
با یک ظرف بزرگ که حداقل 45 سانتی متر قطر و 50 سانتی متر عمق دارد شروع کنید تا به گیاه شما فضای مناسبی برای رشد و بلوغ بدهد. همچنین ظرف باید دارای سوراخ های زهکشی کافی باشد. از مخلوط گلدانی شل و با زهکشی خوب استفاده کنید و هر وقت سطح بالایی خاک خشک شد آبیاری کنید. گیاه را در تابستان به بیرون از خانه ببرید تا در زیر نور خورشید رشد کند. در داخل خانه، یک پنجره رو به جنوب ایده آل است. در صورت نیاز و در طول فصل رشد (بهار تا پاییز) با کود مایع و طبق دستورالعمل برچسب کوددهی کنید.
برای مشاهده بذر انواع آویشن اینجا کلیک کنید.
هرس
گیاهان نیازی به هرس زیادی ندارند. اما شما باید شاخه‌های مرده، آسیب‌دیده یا مریض را در حین ظهور هرس کنید تا از تأثیرگذاری بر سلامت کلی گیاه جلوگیری کنید.
برداشت
می توانید دارچین خود را ابتدا دو تا سه سال پس از کاشت و سپس هر دو سال بعد از آن برداشت کنید. شاخه های جداگانه را قطع کنید، یا کل درخت را در قسمت تنه ببرید. (درختانی که در نزدیکی سطح زمین رشد می‌کنند اغلب شاخه‌های جدیدی تولید می‌کنند که تبدیل به یک درخت جدید می‌شوند.) پوست بیرونی را بتراشید تا زمانی که لایه زرد متمایل به نارنجی زیر آن، که دارچین است را ببینید. نوارهای این لایه دارچینی را با یک چاقوی تیز جدا کنید.
اجازه دهید قسمت های برداشت شده در داخل خانه به مدت حدود یک هفته خشک شوند. آنها به شکل معمولی که در چوب می بینید فر می شوند. سپس می‌توانید آنها را آسیاب کنید. دارچین خود را در ظرف در بسته و در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
