لیلیوم یکی از گلهای پر طرفدار در بین گلهای زینتی است. گیاهانی پیازدار هستند که پیازها از فلس‌های گوشتی روی هم تشکیل شده اند. و ساقه گل دهنده از میان فلس‌ها تشکیل می شود. در برخی ارقام ریشه ها فقط از زیر پیاز رشد می‌کند و در برخی گونه‌ها از روی پیاز و اطراف ساقه نیز رشد می‌کند. در مقالات قبلی به معرفی و کشت لیلیوم پرداخته شد. در این مقاله به علائم و کمبود عناصر غذایی در لیلیوم و کنترل آن می‌پردازیم.
برای خرید پیاز لیلیوم اورینتال کلیک کنید.
كمبود عناصر غذايي در لیلیوم
اغلب لیلیوم‌ها در خاک‌هایی با زهکشی خوب باید کشت شوند. جنس بستر می‌باید با خاک برگ پوسیده یا ماده ارگانیک کاملا پوسیده (مانند کود حیوانی یا لاشبرگ گیاهی پوسیده همانند پیت ماس) غنی شده باشد. در زمان رشد نیازمند آبیاری خوب و در فصول استراحت آبیاری در حد حفظ رطوبت کاهش می‌یابد. اما گاهی کمبود عناصر غذایی در لیلیوم رشد و گلدهی این گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهند. در زیر به برخی از کمبودهای عناصر غذایی و راه‌های کنترل آن اشاره می‌گردد.
نيتروژن
علائم:
برگ‌هاي گياه زرد مي‌شود و رشد گياه نيز كند خواهد بود. اين علائم وقتي كه گياه به گل مي‌رود بيشتر شايع مي‌باشد.
كنترل:
از كودهاي نيتروژن دار بويژه نيترات آمونيوم در ۲ يا ۳ مرتبه در طول دوره رشد استفاده شود.
فسفر
علائم:
بدليل نقش فسفر در انتقال انرژي مورد نياز رشد، درگياهاني که در محيط‌هاي دچار کمبود فسفر رشد مي‌کنند، ابتدا رشد متوقف شده و در پي آن رشد اندام‌هاي هوايي کاهش يافته و بلوغ گياه به تاخير مي‌افتد. به دليل کاهش کلي رشد گياه، علايم برگي کمبود فسفر، کمتر از سايرعناصر غذايي مورد توجه است. برگ‌هاي سبز، رنگ پريده و نوك برگ‌ها قرمز مايل به قهوه‌اي مي‌شوند . علائم سميت فسفر بخوبي مشخص نشده است و لي موجب کاهش قابليت جذب عناصر غذايي بويژه عناصر کم مصرف مي‌شود.
كنترل:
براي برطرف كردن آن، استفاده از كودهاي فسفره مانند سوپر فسفات تريپل، قبل از كشت توصيه مي‌شود.
پتاسيم
علائم:
کمبودپتاسيم خيلي زود قدرت رشد گياه را کاهش داده و حساسيت آنها را به بيماري‌ها افزايش مي‌دهد. در بسياري از گياهان داراي كمبود پتاسيم نقاط قهوه‌اي کوچک درحاشيه برگ‌ها ايجاد شده و سبب زردي حاشيه و درپي آن قهوه‌اي شدن، تا خوردن لبه برگ‌ها و مرگ بافت مي‌شود. گياهان کوتاه تر از حالت طبيعي بوده و برگ‌هاي گياه در نهايت پژمرده مي‌شوند.
كنترل:
براي برطرف كردن كمبود پتاسيم، استفاده از كودهاي پتاسه مانند سولفات پتاسيم قبل از كشت و نيترات پتاسيم به همراه آب آبياري و به صورت سرك توصيه مي‌شود.
کاشت گل لیلیوم زیبا در گلدان
منيزيم
علائم:
گياهان کوتاه تر از حالت طبيعي مي‌باشند. علايم کمبود دربرگ‌هاي مسن تر گياهان، بيشتر مشاهده مي‌شود. رگبرگ‌ها سبز تيره بوده ولي بين رگبرگ‌ها زرد مي‌شود. در برخي موارد کمبود شديد، برگ‌ها سبز روشن شده و به طرف پايين خم مي‌شوند و نقاط سفيد مايل به قهوه‌اي در طول برگ مشاهده مي‌شود.
كنترل:
براي برطرف كردن كمبود منيزيم، استفاده از كودهاي سولفات منيزيم قبل از كشت ، به همراه آب آبياري يا به صورت سرك توصيه مي‌شود.
كلسيم
علائم:
هنگام كمبود كلسيم برگ هاي بالايي گياه زرد و سپس قهوه‌اي (نكروزه) مي‌شود و در نهايت عمر پس از برداشت گياه كاهش مي‌يابد.
دليل:
علائم كمبود كلسيم دلايل متفاوتي دارد. رشد سريع تر از حد معمول گياه، سوخ درشت، رطوبت زياد و درنتيجه تبخير و تعرق كم در فضاهاي بسته (گلخانه) و نور كم مي‌تواند از آن جمله باشد.
كنترل:
براي برطرف كردن اين عارضه بايد نور را زياد كرده، رطوبت را كاهش داده و از رشد سريع گياه جلوگيري نمود. با كاهش مصرف كودهاي نيتروژن دار و يا با كنترل شرايط محيطي استفاده از كودهاي كلسيمي به ميزان 4-2 در هزار مي‌تواند در رفع اين عارضه كمك نمايد.
منگنز
علائم:
کمبود منگنز با روشن شدن سبزينگي برگ‌ها و در ادامه زردي برگ‌هاي جوان شروع مي‌شود. با پيشرفت کمبود زردي شدت يافته ولي رگبرگ‌ها سبز مي‌مانند. در نتيجه برگ‌ها حالت ابلق پيدا مي‌کنند. به تدريج و با تشديد کمبود، نوك برگ زرد تا قهوه‌اي روشن مي‌شوند.
كنترل:
استفاده از كودهاي كلاته منگنز يا سولفات منگنزبه صورت پايه قبل ازكاشت و يا برگ پاشي هنگام بروز علائم، مي‌تواند براي جلوگيري يا رفع اين عارضه كمك كند.
آهن
علائم:
در اين نوع كمبود، رگبرگ‌هاي برگ‌هاي جوان در ابتدا سبز كم رنگ شده و مايل به زرد مي‌شود به خصوص در گياهاني كه سريع رشد مي‌كنند و به تدريج اين زردي بيشتر مي‌شود.
دليل:
شايعترين عنصر غذايي كه كمبود آن در خاك‌هاي آهكي و فشرده و خاك‌هايي كه زهكشي ضعيف دارند، ديده مي‌شود.
كنترل
استفاده از كودهاي كلاته آهن به مقدار ۵ گرم در هر متر مربع و يا برگ پاشي كودهاي محلول داراي اين عنصر مي‌تواند در رفع اين عارضه كمك كند.
برای مطالعه مقاله تمام نکات لازم برای کاشت لیلیوم، کلیک کنید.
