نخود فرنگی گیاهی علفی، یکساله و دارای طول عمر کوتاه است. کشت نخود فرنگی از طریق بذر انجام می شود. جوانه زنی بذر نخود فرنگی در محدوده وسیعی از دمای خاک صورت می گیرد و دمای ۲۰ درجه سانتی گراد بهترین است. در دمای بالاتر از ۲۵ درجه سانتی گراد ، درصد جوانه زنی کاهش می یابد . دمای میانگین مطلوب برای رشد رویشی بین ۱۳ و ۱۸ درجه سانتی گراد متغیر است و در دمای بالاتر از ۲۹ درجه سانتی گراد ، رشد متوقف می شود . اگر چه نخود فرنگی سبزی فصل خنک است ، اما حساس به یخبندان می باشد.
گل ها و غلاف نسبت به برگ ها و ساقه ، حساس تر به صدمه یخبندان هستند و گیاهان جوان به دماهای پایین مقاوم تر می باشند.
در نخود فرنگی معمولا دمای پایه ۴ درجه سانتی گراد و حد بالایی ۲۹ درجه سانتی گراد، محدوده ای است که برای محاسبه مجموع حرارتی مورد استفاده قرار می گیرد . رشد گیاه در دماهای بالاتر و پایین تر از این محدوده بسیار کم می باشد . نخود فرنگی بر اساس نیاز حرارتی به دو گروه تقسیم می شود . انواع زودرس برای رسیدن به مرحله برداشت به ۱۰۰۰ درجه روز و انواع دیررس بیش از ۱۶۰۰ درجه روز نیاز دارند . به طور کلی انواع زودرس روز خنثی و انواع دیررس روز بلند هستند . دمای نسبتا بالا باعث کاهش زمان تا گلدهی می شود ، اما دماهای بالاتر از ۳۰ درجه سانتی گراد باعث سقط گل یا تخمدان می شود.
خاک و نیاز آبی نخود فرنگی
کشت نخود فرنگی در محدوده وسیعی از خاک ها از خاک شنی لومی سبک تا خاک رسی سنگین انجام می شود . PH مطلوب از ۶ تا ۵/۷ متغیر است . در خاک هایی با PH بالا کمبود منگنز مشاهده می شود.
نخود فرنگی نیاز به رطوبت نسبتا کمی دارد و بسته به فصل کشت نخود فرنگی ۱۵۰۰-۷۵۰ متر مکعب آب در هکتار در طی فصل نیاز دارد . نخود فرنگی حساس به رطوبت زیاد است ، بنابراین از ایجاد حالت غرقاب به ویژه در زمان گلدهی و رشد طولی غلاف باید خودداری شود.
کوددهی نخود فرنگی
نخود فرنگی به ندرت به کاربرد کود نیتروژن واکنش مثبت نشان می دهد ، زیرا مصرف نیتروژن باعث کاهش تشکیل گره و تثبیت نیتروژن و تاخیر در رسیدن می شود . کمبود نیتروژن در مراحل اولیه رشد می تواند با کاربرد مقدار کمی کود در زیر بذر ، نه در تماس با بذر ، در زمان کاشت تامین شود . استفاده از نژادهای مناسب Rhizobium leguminosarum در مزارع نخود فرنگی که برای اولین بار کشت می شوند ، ضروری می باشد. در دادن کود نیتروژن باید دقت کرد، زیرا نیتروژن زیادی باعث رشد بیش از حد شاخ و برگ می شود و شاخ و برگ با غلاف و بذر رقابت می کنند.
فسفر برای نمو ریشه های جانبی ضروری می باشد . نخود فرنگی به کاربرد فسفر در خاکهای فقیر از نظر این عنصر ، واکنش مثبت نشان می دهد . مصرف ۶۶-۴۴ کیلوگرم فسفر در اوایل بهار باعث رفع کمبود می شود . بهتر است کود فسفره به صورت نواری در زیر بذر قرار داده شود تا جذب آن بهتر صورت گیرد.
پتاسیم برای رشد گیاه و بزرگ شدن بذر ضروری می باشد. در صورت کمبود پتاسیم ، مصرف ۲۲ کیلوگرم پتاسیم توصیه می شود. کود پتاسیم مانند سایر کودها باید قبل از کاشت و در نزدیکی بذر، نه در تماس با بذر، قرار داده شود.
منگنز از جمله عناصری است که کمبود آن باعث توقف رشد و ایجاد لکه های نکروزه در برگ و در حالت شدید کمبود باعث ایجاد لکه های نکروزه در سطح بالایی لپه ها می شود.
کشت نخود فرنگی معمولا در مناطق معتدله در بهار انجام می شود و اگر در منطقه خطر یخبندان وجود نداشته باشد ، در اواخر پاییز یا اوایل بهار کشت می شود . نخود فرنگی قبل از گلدهی می تواند یخبندان سبک را تحمل کند . کشت نخود فرنگی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری ، کشت در آبان و آذر ماه که دما نسبتا پایین است. .قبل از کاشت بذر نخود فرنگی را با قارچ کش ها و حشره کش ها تیمار می کنند.
عمق کاشت ۵-۳ سانتیمتر، فاصله بین ردیف ها ۵۰ سانتی متر و فاصله بین بوته ها ۱۰ سانتی متر می باشد. مقدار بذر مورد نیاز ۲۰۰-۷۰ کیلوگرم در هکتار می باشد.
در این لینک میتوانید زمان برداشت و نحوه برداشت و انبارداری نخود فرنگی را مطالعه کنید. برای سفارش بذر و مشاوره کشت با مهندس فردین (شماره های موجود در سایت) در ارتباط باشید.
