علائم کمبود آهن در گیاهان

آهن یک عنصر حیاتی برای زندگی گیاهان است. آهن تعدادی عملکرد مهم در متابولیسم کلی گیاه دارد و برای سنتز کلروفیل ضروری است. به طور کلی، آهن به خوبی توسط گیاه جذب نمی شود. فقط می تواند به اندازه کافی توسط ریشه در اشکال خاص و در شرایط مناسب جذب شود. در این حالت علائم کمبود آهن در گیاهان دیده می شود. در این مطلب قصد داریم شما را با علائم کمبود آهن در گیاهان بیشتر آشنا کنیم.

نقش آهن در گیاهان

آهن یکی از 13 عنصر ریز مغذی است که همه گیاهان برای سالم و پربار بودن به آن نیاز دارند. با کمبود آهن، عملکردهای اساسی گیاهان مانند تولید کلروفیل، انتقال انرژی، تولید آنزیم، دریافت اکسیژن، متابولیسم و ​​نمو گیاه انجام نمی شود و این امر باعث می شود که علائم کمبود آهن در گیاهان دیده شود.

نکات کلیدی و مهم در مورد عنصر آهن را در مقالات فردین کشت بخوانید.

علائم کمبود آهن در گیاهان

کمبود آهن می تواند در دوره های رشد شدید یا تنش زیاد گیاه رخ دهد و با زرد شدن شدید برگ های جوان و شاخه های رویش بین رگبرگ ها مشخص می شود. علائم کمبود آهن در گیاهان عمدتا به این دلیل رخ می دهد که آهن در گیاه متحرک نیست. برگ های جوان نمی توانند از برگ های مسن تر آهن بکشند. با کمبود شدید آهن، برگ های مسن تر و رگبرگ های کوچکتر در برگ نیز می توانند زرد شوند.

کلروز بین رگبرگ: بارزترین علائم کمبود آهن در گیاهان زرد شدن برگ ها به ویژه در نواحی بین رگبرگ ها است در حالی که خود رگبرگ ها سبز می مانند. علائم کمبود آهن در گیاهان بیشتر در رشد جدید در نوک شاخه ها و برگ های جوان قابل مشاهده است، زیرا آهن در داخل گیاه متحرک نیست و از برگ های مسن تر به برگ های جوان منتقل نمی شود.

برگ های رنگ پریده یا زرد: با پیشرفت کمبود، زردی می تواند تشدید شود و برگ ها ممکن است ظاهری کم رنگ یا تقریباً سفید به خود بگیرند. در موارد شدید، کل برگ ممکن است زردی نشان دهد و لکه های قهوه ای ایجاد شود که نشان دهنده نکروز بافت است.

برگ‌های کوچک: از دیگر علائم کمبود آهن در گیاهان این است که برگ‌های جوان ممکن است کوچک‌تر از حد معمول باقی بمانند و در موارد شدید، ممکن است زودتر از موعد ریزش کنند یا شاخه‌ها خشک شوند.

آسیب پذیری گیاهان خاص: گیاهان خاصی، به ویژه آنهایی که خاک های اسیدی را برای رشد ترجیح می دهند (مانند آزالیا، گاردنیا و مرکبات)، بیشتر در معرض کمبود آهن هستند، به ویژه زمانی که pH خاک از 7.5 بیشتر شود.

استرس عمومی گیاه: کمبود آهن همچنین می‌تواند در شرایط زهکشی ضعیف، غرقابی یا خاک فشرده رخ دهد که مانع از توانایی گیاه در جذب مؤثر مواد مغذی می‌شود.

راهکار­های ساده برای تشخیص کمبود مواد مغذی در گیاهان را با کلیک روی لینک در مقالات فردین کشت مطالعه کنید.

علل کمبود آهن

pH بالای خاک: وقتی pH خاک از 6.5 تا 7 بالاتر می رود، آهن کمتر در دسترس گیاهان قرار می گیرد و منجر به “کلروز ناشی از آهک” می شود که در آن آهن وجود دارد اما قابل جذب نیست.

ترکیب خاک: خاک‌های رسی سنگین با مواد آلی کم می‌توانند دسترسی آهن را محدود کنند، همچنین خاک‌های دارای فسفر بیش از حد، که برای جذب با آهن رقابت می‌کند.

شرایط محیطی: عواملی مانند شرایط مرطوب طولانی مدت، دمای پایین و رشد محدود ریشه می توانند علائم کمبود آهن را تشدید کنند.

علل کمبود آهن در خاک را در مقالات فردین کشت بخوانید.

اقداماتی برای رفع کمبود آهن

برای رفع علائم کمبود آهن در گیاهان می توان از چندین راهکار استفاده کرد:

اصلاح خاک: کاهش pH خاک از طریق افزودن مواد آلی، مانند کمپوست یا گوگرد، می تواند دسترسی به آهن را بهبود بخشد.

کلات‌های آهن: استفاده از کلات‌های آهن (مانند EDDHA یا EDTA) می‌تواند دسترسی فوری آهن به گیاهان را از طریق کودهی در خاک یا محلول‌پاشی فراهم کند.

اقدامات زراعی: بهبود زهکشی و هوادهی در خاک و همچنین انتخاب گیاهان مناسب برای شرایط خاک می تواند به جلوگیری از بروز علائم کمبود آهن در گیاهان در آینده کمک کند.

شناخت زودهنگام علائم کمبود آهن در گیاهان و اجرای اقدامات اصلاحی می تواند به طور قابل توجهی سلامت و رشد گیاه را افزایش دهد.