شناخت و معرفی گیاه سروپجیا وودی

گیاه ceropegia woodi از خانواده ی Asclepiadaceae از جمله گیاهان گلدانی بسیار خاص و زیبا با ظرافت خارق العاده است.از جمله نام های دیگر گیاه {موگل سرخی} و {قلب های گرفتار} می باشد. سروپجیا وودی ساقه هایی بلند بعضا به طول ۹۰ سانتی متر دارد که از آن برگ هایی گوشتی و قلبی شکل می روید.

روی این برگ ها با نقوش نقره ای رنگی مزین شده و در زیر بافت های نقره ای رنگ، وجود یک لایه ی ارغوانی رنگ زیبایی و ظرافت این گیاه را دو چندان می کند.

در سنین بالا تر و بعد از دو سالگی غده هایی متورم و قهوه ای رنگ به قطر ۳ تا ۴ میلی متر بر روی میانگره های ساقه ظاهر می شود که از این غده ها برای تکثیر رویشی گیاه می توان استفاده کرد.ولی در اصل تکثیر این گیاه به وسیله ی بذر بوده که میزان موفقیت این عمل بسیار بالاست.گل ها قیفی شکل و قرمز رنگ به قطر ۴ تا ۵ میلی متر می باشند.گفته شده است که این گیاه بومی جزایر قناری در کشور آفریقا هستند.

سروپجیا وودی و چگونگی نگهداری و پرورش آن:

سروپجیا وودی از جمله گیاه های آپارتمانی و گلخانه ای است که نگهداری آنها در منازل بسیار راحت است.

نور غیر مستقیم و فیلتر شده را می پسندد و در منازل در مناطق روشن رشد خوبی را از خوب نشان می دهد.نور بیش از حد تاثیر سوء بر رشد آن خواهد داشت و کم بودن نور محیط باعث بهم خوردن توازن رشد و زیاد شدن فاصله ی برگ های آن می شود.

برای آبیاری سروپجیا وودی می بایست از اوایل بهار تا اواسط پاییز میزان آب بیشتر با فاصله ی زمانی کمتری را به گیاه رساند به طوری گیاه هیچگاه در حالتی تشنگی و کم آبی قرار نگیرد.در زمستان که گیاه رشدی ندارد میزان آبیاری باید به حداقل کاهش یابد به طوری که فقط از چروکیدگی برگ ها جلوگیری شود.

نکته ی بسیار مهم:

خشکیدگی بعضی از ساقه های سروپجیا وودی از پایین به بالا در فصل زمستان امری طبیعی بوده و در صورت مشاهده ی این مورد از دست کاری خاک یا ریشه و کوددهی بی مورد جدا خودداری فرمایید چرا که با شروع فصل بهار گیاه رشد و باز سازی خود را آغاز می کند.

سروپجیا وودی خاک های نسبتا سبک را می پسندد و از ترکیب خاک زیر برای این گیاه می توان استفاده کرد:

پیت ماوس،خاک لوم،خاک برگ،به مقدار کم کوکوپیت،به مقدار کم ماسه ی شسته شده

در صورت تمایل به کودهی این کار بعد از سال اول و در فصل تابستان انجام گیرد.