برداشت ذرت رقم های زودرس ۷۰ روز بعد از کاشت و رقم های دیررس ۱۱۰ روز بعد از کاشت ، برداشت می شوند. معمولا” ذرت شیرین ۲۴-۱۸ روز بعد از گرده افشانی، برداشت می شود و زمان برداشت با خشک شدن کلاله ، بسته شدن غلاف برگی و سفت شدن دانه همراه است . قهوه ای شدن کلاله از علایم رسیدگی است . برداشت زمانی انجام می شود که دانه ها هنوز نارس هستند و دانه ها در مرحله شیری و قبل از خمیر شدن باشند . در این زمان ، دانه ها دارای ۷۶-۷۲ درصد آب هستند . برداشت ذرت شیرین همانند کشت آن بر اساس روش حرارت تجمعی صورت می گیرد و حد پایین و بالای دما برای ذرت شیرین به ترتیب ۱۰ و ۳۰ سانتی گراد است .
ذرت شیرین با چرخش ناگهانی به سمت پایین بدون شکستن ساقه اصلی برداشت می شود . عدم صدمه به ساقه اصلی باعث می شود سایر ذرت ها به نمو ادامه داده و برداشت چند روز دیگر ادامه داشته باشد . برداشت برای مصارف تازه خوری و فرآوری با ماشین نیز صورت می گیرد . جهت قرار گرفتن ذرت و ارتفاع محل قرار گیری آن در روی ساقه و بالاتر از سطح زمین ، عامل مهمی در تسهیل برداشت دستی و ماشینی است .
برداشت ذرت شیرین در صبح زود یا شب باعث کاهش حرارت مزرعه ای و کاهش زمان و انرژی مورد نیاز برای گرفتن حرارت مزرعه ای (Precooling) است . خنک کردن با آب (Hydrocooling) و خلا (Vaccum cooling) از روش های مهم کاهش حرارت مزرعه ای و سرعت تنفس می باشد . خنک کردن با آب به مدت ۱۳ دقیقه در آب ۵/۵ درجه سانتی گراد باعث کاهش دمای مرکز ذرت از ۱۸ به ۱۱ درجه سانتی گراد می شود. در روش خنک کردن با خلا ، برگ های غلاف باید مرطوب شود ، تا در طی خنک کردن ، آب از برگ ها گرفته شود نه از ذرت . تنفس ذرت شیرین بالاست و تبدیل قند به نشاسته سریع است . جهت حفظ کیفیت لازم است دمای کم و رطوبت نسبی بالا در مراحل جابجایی فراهم شود . برای به حداقل رساندن صدمه ناشی از تنفس ، خنک کردن باید سریع باشد و دما در نزدیک صفر تنظیم شود .
آفات و بیماری های مهم ذرت شیرین
از آفات مهم ذرت شیرین می توان به ساقه خوار ذرت ، آگروتیس ، هلیوتیس ، کنه تار عنکبوتی ، تریپس و … اشاره کرد . مهمترین بیماری های ذرت شیرین عبارتند از آنتراکنوز (Colletotrichum graminicola) ، زنگ (Puccinia sorghi) ، سیاهک (Ustilago maydis) ، سفیدک دروغی (Peronosclerospora spp.) ، ویروس موزاییک خیار ، نماتدها (Ditylenchus) و …
