پشن فروت یک گیاه بالارونده است با رشدی سریع و قوی. دارای برگهای بزرگ سه قسمتی که خودشون رو به دور هر چیزی که بتوانند نگه دارند می پیچند. گل های بسیار جذابی دارد. بسته به نوع واریته میوه آن زرد یا بنفش، گرد و قطر آن حدود 5 تا 8 سانتی متر است، پوست صاف و ضخیمی دارد و حاوی پالپ های شیرین و معطر، آبمیوه و بذر است.در این مقاله ضمن معرفی میوه پشن فروت به نحوه کاشت پشن فروت نیز اشاره خواهیم کرد.
(پ. ن البته بذر رقم سبز آمریکایی هم ما برای شما عزیزان در سایت فراهم کرده ایم)
واریته های پشن فروت:
در کاشت (تجاری)پشن فروت باید در نظر داشت که شامل دو واریته اصلی است:
Passiflora edulis : میوه آن بنفش رنگ است
passiflora edulis f. flavicarpa : tropical passionfruit نیز نامیده می شود که میوه آن زرد رنگ است.
پشن فروت بنفش بومی برزیل بوده و منشا پشن فروت زرد مشخص نیست. پشن فروت زرد مقداری بزرگ تر و اسیدی تر است و پشن فروت بنفش شیرین تر است.در کاشت پشن فروت ،تولید کننده های تجاری در شرایط اقلیمی سردتر از هیبرید واریته های زرد و بنفش استفاده میکنند. در واقع این روشی است برای تولید گیاهان مقاوم تر به این شرایط (هیبرید ها نام های متفاوتی چون SuperSweet, Lacey, Purple, Gold دارند).
نیازهای گیاه:
در کاشت پشن فروت باید در نظر داشت که همانند همه گیاهان سریع الرشد به میزان زیادی مواد غذایی نیاز دارد همچنین نور کامل، آب و هوای گرم و محافظت از باد نیاز است. برای بالا رفتن نیاز به حصار یا هر چیز دیگری که این قابلیت را داشته باشد، می باشد. پشن فروت سیستم ریشه ای حساسی دارد به همین خاطر بایستی خاک سالم به همراه میزان زیادی مواد آلی استفاده گردد. اگر خاک ضعیف باشد باعث بیماری هایی چون پوسیدگی ریشه می گردد خاک سنگین نیز مشکلاتی را به وجود می آورد. در زمان میوه دهی به میزان زیادی آب نیاز دارد در واقع آبیاری منظم در همه زمان ها نیاز است، حالت غرقابی را نمیتواند تحمل کند در نتیجه باید منطقه کاشت دارای زهکشی مناسب باشد.
پرورش از طریق بذر:
کاشت پشن فروت از طریق بذر سخت نیست تنها کافی است بذرها تازه باشند. به دلایلی بذرهای قدیمی زمان طولانی تری برای جوانه زنی نیاز دارند بنابراین میوه مرغوب را خریداری کرده بذرها را از پالپ جدا کرده و هر چه زودتر این بذر ها را باید کاشت. 10 تا 12 روز برای جوانه زنی این بذور نیاز است. اگر بذور قدیمی خریداری گردد چند ماه برای جوانه زنی نیاز است می توان این بذور را برای جوانه زنی بهتر ابتدا در آب گرم خیس کرد.
کاشت پشن فروت:
می توان نهال ها را وقتی ارتفاع آنها در حدود 8 اینچ (20 سانتی متر) است کاشت. این کمک می کند که در زمان استقرار ریشه از دست دادن رطوبت کاهش یابد. باید اطمینان حاصل کرد که گیاه به صورت قوی پشتیبانی می شود زیرا سریع رشد کرده و سنگین میشود و در نتیجه برای استقراربه چیزی محکم نیاز دارد.
تغذیه و آبیاری:
Passionfruit به تامین مداوم آب و مواد مغذی نیاز دارد.
آبیاری بیش از اندازه می تواند منجر به مشکلات ریشه شود. تغذیه بیش از حد نیز مشکلاتی ایجاد می کند. نیتروژن بیش از حد (بیشتر کودهای تجارتی حاوی نیتروژن بالایی هستند) باعث ایجاد تعداد زیادی برگ سبز نرم می شود که برای همه انواع حشرات و بیماری ها جذاب هستند، همچنین در این حالت میوه کمی تولید می شود.
میوه دهی:
میوه دهی گیاه بستگی به چندین عامل دارد. واریته های tropical نسبت به واریته بنفش سریع تر میوه می دهد. همه گونه های آن در صورتی که در آب و هوای گرم تر رشد کنند، زودتر به بلوغ خواهند رسید. اگر کاشت در بهار صورت گیرد میوه دهی زودتر است نسبت به زمان کاشت در پاییز. در شرایط ایده آل (کاشت در اوایل بهار و در اقلیم گرم) شش ماه بعد میوه دهی صورت می گیرد. کاشت در پاییز و در اقلیم سردتر میوه دهی 12 ماهه صورت می گیرد.
زمان برداشت پشن فروت:
برای برداشت این میوه هیچ نگرانی وجود ندارد زیرا وقتی میوه رسید می افتد و افتادن روی زمین به آنها کمترین آسیبی نمی رساند و میتوانید هر زمان که خواستید آنها را جمع آوری کنید.
هرس گیاه:
هرس پشن فروت ضروری است. اگر هرس صورت نگیرد گیاه دچار مشکلات زیادی از جمله بیماریهای قارچی می گردد. در مناطق گرمسیری پس از میوه دهی می توان هرس را انجام داد و در مناطق سردتر در اوایل بهار. هر آنچه را که مرده یا ضعیف است قطع کنید، شاخه های سالم را به حدود یک سوم برسانید و حتی برخی از آنها را کاملا حذف کنید. باید اطمینان حاصل کنید که مقداری هوا می تواند درون شاخساره گردش کند و شما باید رشد جدید قوی را تحریک کنید. میوه های جدید بر روی رشد جدید حاصل می شوند.
یک گیاه پشن فروت چه مدت زندگی می کند:
از آنجایی که این گیاه به بیمای های ریشه بسیار حساس است نمی تواند عمر طولانی داشته باشد و بیشترین عمر آن 5 تا 7 سال است. تولید کننده های تجاری با گیاهانی با طول عمر 3 سال کار می کنند. اگر چه می تواند در شرایط مساعدی چون موقعیت خوب و خاک سالم عمر بسیار طولانی تری داشته باشد. البته بعد از سه سال تولید قطعاً کاهش می یابد. بایستی دقت کرد و هر زمان گیاه به مشکلی برخورد آن را جایگزین کرد.
ترجمه از واحد تحقیق و توسعه فردین کشت. دکتر نفیسه ملا کریمی
انتشار با ذکر منبع مجاز است.