بادرنجبویه گیاهی است پایا، پرشاخه و پر پشت، به ارتفاع 30 تا 80 سانتی متر و حتی بیشتر که به حالت وحشی و خودرو درایران می روید و همچنین در نواحی مختلف پرورش می یابد.از مشخصات آن این است که ریشه کوچک و استوانه ای شکل ، سخت و منشعب دارد. برگهای پوشیده از تار، متقابل، بیضوی، به شکل قلب و دندانه دار (دندانه های فاصله دار) است. درازای برگهای آن 5 تا 8 سانتی متر و پهنای آن4 تا 5 است. بعلاوه در سطح پهنک برگ آن رگبرگهای متعدد به وضع مشبک دیده می شود. رنگ برگهای آن در سطح فوقانی پهنک، سبز تیره ولی در سطح تحتانی آن سبز روشن است.گلهای آن که در خرداد تا اوسط مرداد ظاهر میشود،رنگ سفید یا گلی دارند و به تعداد 6 تا 12 تائی نیز در کنار برگها ظاهر میشوند. کاسه و جام آن دارای دو لب است که در آن لوب فوقانی جام شامل دو لوب ولی لوب تحتانی مرکب از 3 لوب می باشد. درون گل نیز 4 پرچم ( 2 بزرگ و 2 کوچک) جای دارد. میوه اش چهار فندقه ای قهوای رنگ است.گیاه بادرنجبویه از طریق بذر به آسانی در زمین قابل کاشت است. در هر گرم، حدود 2000 بذر بادرنجبویه وجود دارد. بادرنجبویه تا ارتفاع 60 سانتی متر رشد می کند و در آخر تابستان گل های کوچک دو لبه ای در این گیاه به وجود می آید. برگ های گیاه بادرنجبویه عطر و بوی دلپذیری منتشر می کنند. در سایت گیاهان دارویی ارزشمندی نظیر گل گاو زبان ایرانی، خاکشیر ایرانی، مریم گلی و… موجود است که امیدواریم از کاشت این گیاهان پرخاصیت بهره مند شوید.
خاک مناسب برای کاشت بذر بادرنجبویه:
گیاه بادرنجبویه خاک حاصلخیز با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. خاک های رسی یا لوم شنی برای کاشت بادرنجبویه مناسب هستند.
کاشت بذر بادرنجبویه:
تکثیر توسط بذر به دور روش مستقیم و غیر مستقیم انجام میگیرد:
کشت مستقیم : بادرنجبویه را در زمان مناسب (اواخر پائیز) به صورت ردیفی کشت می کنند بذرهایی که اواخر پائیز کشت می شوند پس از طی دوره سرمای زمستان در اوایل بهار سبز میشوند. رشد اولیه بادرنجبویه بسیار کند است و علف های هرز می توانند بدون رقابت بسرعت توسعه یابند و رویش گیاهان را تحت پائیز قرار دهند. لذا کشت مستقیم مناسب نیست و تنها در سطوح کوچک این کشت توصیه میشود.
کشت غیر مستقیم : در اواسط بهار ( اواخر فررودین اوایل اردیبهشت) بذر را در خزانه هوای آزاد و واخر بهمن در خزانه زیر پلاستیک کشت می کنند پس از کاشت بمنظور ایجاد تراکم در بستر سطحی خاک، غلتک مناسبی زده میشود. آبیاری منظم و مبارزه با علف های هرز در طول رویش گیاهان نقش عمده ای درسرعت رشد با در نجوبه دارد. اواخر تابستان (شهریور) زمان مناسبی برای انتقال نشاء از خزانه هوای آزاد و اواسط اردیبهشت نیز زمان مناسب برای انتقال نشاء از خزانه زیر پلاستیک به زمین اصلی میباشد. تکثیر رویشی : تکثیر رویشی از طریق تقسیم بوته انجام میگیرد. گیاهان دو تا سه ساله راباید از خاک خارج کرد. پس از تمیز کردن ریشه از علف های هرز و جدا کردن قسمتهای پوسیده و آلوده بر حسب اندازه پایه مادری آنرا به سه تا چهار قطعه تقسیم می کنند. هر بوته شامل ریشه ساقه و چند برگ باشد به علت هزینه و کار زیاد،تکثیر رویشی فقط در شرایط خاص کاربرد دارد.
مدت زمان جوانه زنی بذر بادرنجبویه: بذر بادرنجبویه بعد از گذشت 12 تا 21 روز جوانه می زند.
داشت:
در سال اول رویش تا قبل از بسته شدن فواصل بین ردیفها بر اثر رشد گیاهان دو تا سه بار باید اقدام به وجین مکانیکی علف های هرز نمود. در سطح کوچک روش مکانیکی و در سطوح وسیع کشت علاوه بر وجین مکانیکی باید از علف کش های مناسب استفاده نمود. در کشت مستقیم اوایل بهار و در کشت غیر مستقیم پس از انتقال نشاء ها به زمین اصلی از علف کش مرکازین به مقدار 3 تا 4 کیلوگرم در هکتار می توان استفاده نمود. برای مبارزه با علف های هرز گیاهان دو ساله و یا بیشتر اوایل بهار قبل از رویش مجدد از علف کش مرکازین به مقدار چهار تا شش کیلوگرم در هکتار یا از علف کش پاتوران (patoran) به مقدار 5/3 تا 5 کیلوگرم در هکتار به صورت محلول باشی می توان استفاده نمود. از این علف کشها تا اولین برداشت پیکرو رویشی چند بار می توان استفاده نمود. پس از اولین برداشت می توان از علف کش مرکازین به مقدار 3 کیلوگرم استفاده کرد. برای مبارزه با لارو بعضی حشرات می توان از بازودین Basudin 5G به مقدار 30 کیلوگرم در هکتار یا بازودین 10گ به مقدار 15 کیلوگرم درهکتار به صورت محلول پاشی در خاک استفاده نمود. برای مبارزه با کک نباتی شلغم و زنجره و شته سبز می توان از محلول یک درصد بی ، آی 58 یا محلول 1/0 تا 2/0 درصد فوسیدری استفاده نمود. 25 روز قبل از برداشت محصول باید از بکار بردن این سموم خودداری شود.برای مبارزه با بیماری قارچ لکه برگی می توان از محلول فوندازول یا برستون به صورت محلول پاشی استفاده کرد.
برداشت:
در سال اول یکبار ولی از سال دوم به بعد دو یا حتی سه مرتبه پیکر رویشی بادرنجبویه را می توان برداشت کرد. زمان مناسب برای اولین برداشت مرحله گل دهی (اواخر تیر) است. دو بین برداشت معمولاً اواسط شهریور انجام گیرد چنانچه شرایط آب و هوایی مناسب باشد اواخر مهر ماه نیز می توان سومین برداشت را انجام داد. پیکر رویشی گیاهان از 4 تا 5 سانتی متری از سطح زمین برداشت میشوند . پیکر رویشی باید هنگامی برداشت شود که قطرات شبنم موجود بر سطح گیاهان بر اثر تابش آفتاب خشک شده باشند. بمنظور افزایش کیفیت مواد موثره فقط برگهای این گیاه باید برداشت شوند. برگها پس از برداشت بسرعت سیاه و یا قهوه ای رنگ می شوند، لذا پس از برداشت باید بلافاصله در حرارت 45 تا 50 درجه سانتی گراد خشک شود. عملکرد پیکر رویشی تازه 10 تا 20 تن در هکتار است که پس از خشک شدن 2 تا 4 تن پیکر رویشی خشک حاصل می شود.عملکرد برگ خشک 7/0 تا 1 تن در هکتار می باشد. اگر هدف از گیاه جمع آوری بذر باشد محصول را یکبار برداشت می کنند و آن هنگام رسیدن بذرها می باشد. بذرها از اوایل شهریور بتدریج می رسند از آنجائیکه که بذرهای رسیده به اطراف پراکنده میشوند از اینرو قبل از رسیدن باید آنها را جمع آوری نمود. اندام های برداشت شده را در سایه خشک و پس از بوجاری بذرها را تمیز کرده و انبار می کنند. عملکرد بذر 150 تا 300 کیلوگرم در هکتار می باشد.
نحوه کاشت بذر بادرنجبویه معطر آمریکایی در منزل :
شش تا هشت هفته قبل از پایان سرما بذرها را در خانه بکارید. بذر را به آرامی در خاک فشار دهید و با لایه بسیار نازکی خاک بپوشانید، زیرا بذرها برای جوانه زنی به نور نیاز دارند. سپس با استفاده از آبپاش خاک را مرطوب کنید. بعد از پایان سرما نهال ها را به زمین منتقل کنید.
مدت زمان رشد و باردهی: رشد شاخه های بادرنجبویه به مدت 6 هفته به پایان می رسد ولی این شاخه ها بعد از 5 هفته هم قابل فروش هستند.
آفات و بیماری ها : بادرنجبویه مستعد ابتلا به مگس سفید، کنه های عنکبوتی و کپک پودری می باشد. برای مقابله با آن ها و حفظ سلامت گیاهان دارویی می توان از حشره کش و قارچ کش های ارگانیک استفاده کرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.