در شبکه های اجتماعی پذیرای شما همراهان همیشگی هستیم
بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی
کمبود آب به دلیل کمبود منطقه و یا به دلیل دوره های خشکسالی باعث کاهش تولید بسیاری از مواد غذایی شده و قیمت ها و بازار را تحت تاثیر قرار می دهد. در بسیاری از مناطق جهان، منابع آب به شدت محدود و در حال کاهش هستند. تغییرات اقلیمی، کاهش بارش‌ها و رشد جمعیت باعث فشار بیشتری بر منابع آبی می‌شود. بنابراین، بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی به کشاورزان کمک می‌کند تا با مصرف بهینه این منابع، نیازهای آبی خود را تأمین کنند و در عین حال از هدررفت آب جلوگیری کنند.
چرا بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی در سیستم های تولید کشاورزی بسیار مهم است؟
با استفاده از روش‌های بهینه مصرف آب، می‌توان بهره‌وری محصول را افزایش داد. آبیاری درست و کنترل‌شده می‌تواند سلامت گیاه را بهبود بخشیده و عملکرد آن را بالا ببرد. بنابراین، مصرف کمتر آب می‌تواند منجر به تولید بیشتر محصول در همان مساحت زمین شود.
بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. آبیاری بی‌رویه نه تنها منابع آب را هدر می‌دهد، بلکه می‌تواند هزینه‌های انرژی و تأسیسات آبیاری را نیز بالا ببرد. با بهینه‌سازی مصرف آب، کشاورزان می‌توانند هزینه‌های خود را کنترل کنند.
استفاده بی‌رویه از آب در کشاورزی می‌تواند به آلودگی منابع آب و کاهش کیفیت آن منجر شود. همچنین، مصرف بی‌رویه آب می‌تواند به خشک شدن رودخانه‌ها و منابع آبی و تخریب اکوسیستم‌های طبیعی منجر شود. بهینه‌سازی مصرف آب می‌تواند به حفظ محیط زیست و تنوع زیستی کمک کند.
استراتژی آبیاری باغ (چقدر، چند وقت یکبار، چه زمانی…) را با کلیک روی لینک مطالعه کنید.
روش های بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی
در زیر مهمترین روش های بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی را برای شما همراهان عزیز فردین کشت شرح می دهیم:
1. آبیاری قطره ای
آبیاری قطره ای شامل قرار دادن شبکه ای از لوله ها در امتداد زمین یا زیر خاک، با قطره چکان هایی است که مقادیر کمی و کنترل شده آب را مستقیماً به ناحیه ریشه گیاه می رسانند. این امر تبخیر و رواناب را به حداقل می رساند زیرا آب در جایی که بیشتر مورد نیاز است تحویل داده می شود.
این روش آبیاری بسیار کم مصرف است و برای محصولاتی مانند گوجه فرنگی، توت فرنگی و انگور ایده آل است. این نوع آبیاری رطوبت عمیق خاک را بدون خیس کردن کل مزرعه تضمین می کند، که به کاهش هدر رفت آب کمک می کند و با آبیاری دقیق می تواند عملکرد محصول را بهبود بخشد.
2. سنسورهای رطوبت خاک
برای تعیین رطوبت خاک حسگرها در خاک قرار می گیرند تا میزان رطوبت را در اعماق مختلف خاک اندازه گیری کنند. سپس داده‌ها را برای کشاورزان ارسال می‌کنند که می‌توانند برنامه‌های آبیاری خود را بر اساس سطح رطوبت خاک در زمان واقعی تنظیم کنند. این کار یکی از روش های بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی است که به جلوگیری از آبیاری بیش از حد یا کم آبیاری کمک می کند.
استفاده از سنسورها به کشاورزان این امکان را می دهد که فقط زمانی آب را مصرف کنند که خاک به اندازه کافی خشک است تا به آن نیاز داشته باشد، باعث صرفه جویی در مصرف آب و کاهش هزینه های انرژی می شود. علاوه بر این، محصولات تحت تنش کمتری قرار می گیرند و سلامت خاک بهتر حفظ می شود.
3. برداشت آب باران
سیستم های جمع آوری آب باران، آب باران را از پشت بام ها یا سطوح دیگر گرفته و در مخازن، حوضچه ها یا مخازن زیرزمینی ذخیره می کنند. آب ذخیره شده را می توان برای آبیاری در دوره های خشک استفاده کرد که باعث کاهش اتکا به منابع آب خارجی می شود و یکی از مهمترین بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی است.
این روش یک روش پایدار است که هزینه های آب را کاهش می دهد و آب آشامیدنی را حفظ می کند. این روش در مناطقی با بارندگی کم مفید است و به کشاورزان اجازه می دهد آب را زمانی که برای استفاده در فصول خشک فراوان است ذخیره کنند.
4. مالچ پاشی
مالچ لایه ای از مواد (ارگانیک مانند کاه یا مصنوعی مانند ورقه های پلاستیکی) است که روی سطح خاک اطراف گیاهان پخش شده است. از فرسایش خاک جلوگیری می کند، رطوبت را حفظ می کند و دما را تنظیم می کند.
با حفظ رطوبت در خاک، مالچ نیاز به آبیاری مکرر را کاهش می دهد و به گیاهان کمک می کند تا در دوره های خشکسالی زنده بمانند. همچنین رشد علف های هرز را کاهش می دهد که می تواند برای آب و مواد مغذی رقابت کند. به همین دلیل یکی از مهمترین روش های بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی محسوب می شود.
5. کاشت محصولاتی که نیاز آبی کمی دارند.
برخی از محصولات به طور طبیعی به خشکی مقاوم تر هستند یا برای رشد به آب کمتری نیاز دارند. به عنوان مثال، انواع خاصی از ذرت، سورگوم یا ارزن می توانند در شرایط خشک و با حداقل آبیاری به خوبی رشد کنند. کاشت محصولات مقاوم به خشکی یا محصولاتی که به آب کمتری نیاز دارند، می‌تواند یکی از روش های کاربردی در بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی باشند.
آبیاری گیاهان گلدانی را با کلیک روی لینک مطالعه کنید.
6. آبیاری دقیق
آبیاری دقیق شامل استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند GPS، حسگرهای اینترنت اشیا و پیش‌بینی آب و هوا برای بهینه‌سازی زمان و میزان مصرف آب به محصولات می‌شود. این کار را می توان بر اساس هر بوته یا در هر بخش از مزرعه انجام داد. این کار هدررفت آب را به حداقل می رساند و تضمین می کند که هر محصول دقیقاً آنچه را که نیاز دارد دریافت می کند. هم کارایی آب و هم عملکرد محصول را بهبود می بخشد، زیرا فرآیند آبیاری متناسب تر و بهتر می شود.
7. تسطیح زمین با لیزر
تسطیح لیزری فرآیندی است که در آن از تجهیزات لیزری برای تراز کردن یک زمین استفاده می شود تا زمین شیب یکنواختی داشته باشد. هدف ایجاد یک ارتفاع ثابت در سراسر مزرعه است که آب به طور یکنواخت پخش در مزرعه پخش می شود. این کار به کاهش رواناب آب کمک می کند و اجازه می دهد تا آب آبیاری به طور یکنواخت توزیع شود. همچنین می تواند استفاده از نیروی کار و آب را در سیستم های آبیاری غرقابی کاهش دهد.
8. بازیافت آب
بازیافت آب شامل تصفیه فاضلاب (به عنوان مثال، از فرآیندهای خانگی یا صنعتی) برای حذف آلاینده‌ها است که استفاده مجدد از آن را برای اهداف کشاورزی ایمن می‌کند. اغلب از سیستم های تصفیه مانند اسمز معکوس یا تیمار آب با اشعه UV استفاده می شود.
بازیافت آب می تواند به کاهش فشار بر منابع آب شیرین، به ویژه در مناطق خشک یا نیمه خشک کمک کند. این کار یک منبع آب جایگزین را فراهم می کند، نیاز به آبیاری با آب شیرین را کاهش می دهد. بنابراین یکی از کارآمدترین روش ها در بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی است.
9. کاشت محصولات پوششی
محصولات پوششی بین فصول رشد یا در دوره های خارج از فصل کاشته می شوند تا از فرسایش خاک جلوگیری کنند، حاصلخیزی خاک را افزایش دهند و رطوبت را حفظ کنند. شامل گیاهانی مانند شبدر، ماشک یا چچم هستند.
این محصولات ساختار خاک را بهبود می بخشد، سرعت تبخیر را کاهش می دهد و به حفظ رطوبت برای مدت طولانی تری در خاک کمک می کند. گیاهان پوششی همچنین با افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک، نیاز به آبیاری اضافی را کاهش می دهند و برای رسیدن به اهداف بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی کمک می کنند.
نکاتی درباره آبیاری درختان میوه را در مقالات فردنی کشت بخوانید.
10. کشاورزی محیطی کنترل شده (CEA)
CEA شامل رشد محصولات در یک محیط داخلی کنترل شده، مانند گلخانه یا مزرعه عمودی است، جایی که دما، رطوبت، نور و رطوبت را می توان دقیقاً مدیریت کرد. بسیاری از سیستم‌های CEA مصرف آب را با بازیافت آب در سیستم کاهش می‌دهند و مدیریت دقیق منابع، اتلاف آب را به حداقل می‌رساند. محصولات زراعی را می توان در تمام طول سال کشت کرد، حتی در مناطقی که کشاورزی سنتی ممکن است به دلیل چالش های آب و هوایی غیرممکن باشد. کاشت گیاهان با این روش می تواند به بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی کمک فراوانی کند.
11. تناوب زراعی و کشت مخلوط
تناوب زراعی شامل جایگزینی انواع محصولات کشت شده در یک مزرعه از فصلی به فصل دیگر است، در حالی که کشت مخلوط شامل کاشت محصولات مختلف با هم در یک مزرعه است. این اقدامات می تواند به شکستن چرخه آفات، بهبود سلامت خاک و جلوگیری از استخراج بیش از حد مواد مغذی خاص یا آب کمک کند.
کشاورزان با تنوع بخشیدن به محصولات زراعی می توانند فشار بر منابع آب را کاهش دهند. برخی از گیاهان نسبت به سایرین به آب کمتری نیاز دارند، بنابراین تناوب یا کشت مخلوط می تواند به بهینه سازی مصرف آب در سراسر سیستم کشاورزی کمک کند.
