آموزش کاشت و پرورش

همه چیز درباره گیاه آگلونما

گیاه آگلونما

گیاه آگلونما یکی از گیاهان آپارتمانی است ک طرفداران بخصوص خود را دارد. چینی ها یه این گیاه همیشه سبز می گویند و معتقدند که خوش یمن است. آگلونما از جمله گیاهانی است که توانایی پاکسازی هوا را داشته و بنزن و فرمالدهید را از هوا گرفته و هوا را پاک می کند.  با ما همراه باشید تا بیشتر با این گیاه زیبا آشنا شوید.

نام علمی: Aglaonema commutatum

نام انگلیسی: Chinese Evergreen

خانواده: Araceae شیپوری

منشا: جنگلهای انبوه گرمسیری و مرداب های جنوب شرقی آسیا

گیاه بسیار زیبایی است با برگ های ابلق، همیشه سبز با برگهای زینتی است که برگ‌هایی بزرگ و بیضی شکل و براق دارند اندازه برگها بر حسب گونه بطول ۲۵ سانتیمتر و پهنای ۱۲ سانتیمتر نیز می‌باشد. این برگ‌ها از طریق ساقه‌هایی کوتاه به ریشه گیاه متصل می‌شوند.  برگ‌ جدید یا از میان برگ‌های قدیمی می‌روید یا به صورت پاجوش کاملا مستقل شروع به رشد می‌کند.تنها تفاوت میان گونه‌های مختلف آگلونما ، رنگبندی و میزان نور مورد نیاز است.

گیاه آگلونما

آگلونمای قرمز با رنگ های زیبای زرد طلایی، سبز و قرمز آتشین

 

 گل های این گیاه سفید و در تابستان آشکار می‌شود. ارتفاع گیاه برحسب گونه تقریباً بین ۲۰تا ۴۰ سانتیمتر در سطح فوقانی خود تغییر می‌کند دارای نقاط و یا لکه‌های سبز تیره می‌باشد.

گیاه آگلونما

گل زیبای آگلونما

رایج ترین آنها دو نوع A.picta و A. treubii است. «آگلونما پیکتا» از مالزى آورده شده و داراى برگ هایى به رنگ سبز تیره با لکه هاى سفید به موازات رگبرگ هاى فرعى است. اما «آگلونما تروبى» که از جزایر سلب آورده شده گیاه زیباترى با برگ هاى کشیده و مقاوم به رنگ سبز روشن با لکه هاى خاکسترى مایل به نقره اى است و در باغچه هاى آپارتمانى جلوه خاصى دارد. در صورتی که مدت درازی از آن مراقبت شود تنها یک میوه خواهد داد. انواع مختلف آگلونما به شرح زیر می باشد:

آگلونما مودستوم،  آگلونما ویدوری (طاووس قرمز)، آگلونما کاتلاس (قمه‌ای)، آگلونما ارلکین، آگلونما نیتیدیوم، آگلونما سیلور کویین (ملکه‌ی نقره‌ای)، آگلونما سیلور کینگ (شاه نقره‌ای)، آگلونما سوزی و آگلونما امرالد بی.

گیاه آگلونما

نیازهای آگلونما:

نور:

 به نور کافی احتیاج دارد اما آفتاب مستقیم مورد پسند آگلونما نیست. تقریباً در همه جای آپارتمان که مقداری نور طبیعی داشته باشد، رشد مناسبی خواهد داشت. پنجره رو به شمال برای آگلونما انتخاب بهینه محسوب می شود.

خاک:

خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه  برای پروررش آگلونما مناسب است، این گیاه به خاک غنی با زهکشی خوب نیاز دارد. خاک گلدان باید قابلیت نگه داری آب را داشته باشد تا ریشه ها خشک نشود. به خاک های بسته بندی رشد گیاهان آپارتمانی می توان اندکی پرلیت اضافه نمود تا به صورت فشرده نباشد. در فصل رویش یعنی بهار و تابستان که رشد آگلونما بیشتر است می توان هر دو هفته یکبار از کود مایع رقیق برای تغذیه گیاه استفاده نمود. کود مورد نیاز به اندازه ۲ گرم در لیتر کافی است.

آبیاری:

این گیاه خاکی با رطوبت دایمی را دوست دارد اما برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه بهتر است اجازه دهید بین آبیاری خاک این گیاه کمی خشک شود. در تابستان هفته ای دوباره و در زمستان هفته ای یکبار آبیاری کافی می باشد. آگلونما به دلیل منشا خود نیاز به هوای مرطوب دارد، بنابراین بهتر است اسپری برگی را هر روز انجام دهید.

دما:

این گیاه بومی مناطق گرمسیری است و قادر به تحمل دماهای پایین نبوده و در دمای کمتر از ۱۰ درجه آسیب می بیند و تحمل هوای سرد را ندارد. همچنین در دمای بیشتر از ۳۰ درجه و هوای خشک نیز دارای پیچیدگی و خشکی برگ می شود. بهتر است در فصل های گرم هر روز این گیاه را غبار پاشی کنید. تا ۲۴ درجه سانتی گراد بهترین دما برای رشد این گیاه است. در زمستان که رشد گیاه کندتر می شود باید آب آن را تقلیل داد و از نگهداری گیاه در نزدیکی شوفاژ یا بخاری خودداری نمود.

تکثیر آگلونما:

آگلونما به روشهای مختلف تکثیر می شود ولی شناخته ترین روش جدا کردن جوانه های جانبی از پایه مادری است. در اواسط بهار تا اوایل تابستان، گیاه را از گلدان بیرون آورده و با دست یا چاقوی تیز، جوانه های کناری را که دارای بیش از دو برگ هستند، همراه مقداری ریشه، از گیاه مادری جدا کنید. سپس جوانه ها را در گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید تا رطوبت مورد نیاز گیاه را حفظ کند. پس از چند هفته تا دو ماه، ریشه دهی انجام می گیرد. گیاه را در دمای ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد، دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. این گیاه را می توان از طریق کاشت بذر در اواخر بهار در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد و یا از طریق تقسیمات ساقه نیز تکثیر کرد. به‌وسیله بذر- دانه‌های میوه‌های قرمزخشک ناشکوفائی که پس از گل دادنبر روی گیاه می‌رویند و بدون هیچ نوع زیبائی می‌باشد در حرارت ۲۷ درجه ساتیگراد در بهار بکارید (البته اگر هدف تهیه بذر نباشد گلها را بلافاصله از گیاه جدا نمائید زیرا گیاه بشدت ضعیف می‌شود). روش تقسیم ساقه بیشتر برای آن گیاهانی که بیش از اندازه رشد کرده و بسیار بلند و نامرتب هستند مفید است. ساقه را به قسمتهای ۴ تا ۵ سانتیمتری بریده و روی سطح خاک ( مخلوطی از ماسه، پیت در دمای ۲۱-۱۸ درجه ) فشار دهید طوری که ۱/۳ از ساقه به زیر خاک برود. خاک را مرطوب و دما را تا ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. زمانی که گیااه به اندازه کافی رشد کرده آن را در گلدان بکارید.

هرس گیاه آگلونما:

هرس کردن این گیاه ضررورتی ندارد اما برای زیباتر دیده شدن گیاه، می توان برگ های پیر را با یک قیچی باغبانی استریل شده از ساقه جدا نمود. اما، از هرس کردن جوانه‌های زنده‌ی پای گیاه به همان روش اجتناب کنید. می‌توانید برای تحریک جوانه زدن و انبوه شدن گیاه کمی بالاتر از یک گره‌ی برگ‌ها را ببرید، اما سعی کنید از جدا کردن شاخ و برگ نزدیک به پایه‌ی گیاه خود داری کنید چون با این کار خود گیاه را در معرض آسیب شدید قرار می‌دهید. نکته ای که همیشه باید رعایت نمود این است که هر گل‌آذین جدیدی که می‌روید را به محض ظاهر شدن هرس کنید. گل‌های آگلونما خیلی زیبا نیستند، و انرژی را که گیاه باید صرف رشد برگ کند از آن می‌گیرد. ساقه‌های گل را پیش از باز شدن غنچه‌ها ببرید تا از پخش شدن گرده‌ها در محیط جلوگیری کنید.

تغییر گلدان:

هر سه سال یک مرتبه در فصل بهار گلدان را عوض می‌کنند و این در موقعی است که ریشه، دو سوم فضای گلدان را اشغال کرده باشد.

گیاه آگلونما

زرد شدن برگ آگلونما

آفات و بیماری ها:

 برگهای زیرین گیاه زرد شده و می ریزند و این به دلیل آبیاری زیاد بوده و باید از میزان آب گیاه کم کرد.

خشک شدن نوک برگها به خاطر تشنگی گیاه بوده و بهتر است گیاه را با آب غبار پاشی نمایید.

 خشک شدن و پیچیدگی برگها در تابستان نیز بیانگر گرمی و خشکی هوا است.

اگر برگهای آگلونما در امتداد رگبرگ زرد شده و لکه های قهوه ای زیر آنها ظاهر شد و یا اینکه زخمهای سفید پنبه ای در زیر برگ یا قاعده آن مشاهده کردید. به این معنی است که یک حشره آفت در حال آسیب رساندن به گیاه است و باید هر دو هفته یکبار با سم نفوذی سمپاشی صورت گیرد.

اگر مشاهده کردید گیاه خود را انداخته یعنی هوا سرد است یا با کمبود آب مواجه شده است.

در صورت مشاهده گل برای این گیاه باید ان را قطع نمود زیرا باعث کوچک شدن برگها می گردد و چون برگهای این گیاه جنبه زینتی دارد در حالی که گل این گیاه فاقد ارزش زینتی است.

 شپشک آرد آلود، شپشک سپردار، کنه تارعنکبوتی و شته آفات مهم این گیاه می  باشد. و بیماریهای شایع در آن لکه برگی (عامل قارچ)، موزاییک (عامل ویروسی)، لکه برگی و پوسیدگی ساقه (عامل باکتریایی) است.

 

 

2 دیدگاه در “همه چیز درباره گیاه آگلونما

  1. ..::گُل دوســت::.. گفت:

    کی فصل کاشت اینه؟

  2. جعفر گفت:

    خیلی عالی بود و آموزنده

نظرات بسته شده است.