کاشت درختان در برخی مناطق در اول دوره خواب و در بعضی مناطق آخر دوره خواب کاشته می شود. این مسئله بسته به نوع نهال و شرایط اقلیمی منطقه دارد. در مناطق با زمستان گرم و معتدل اکثرا درخت را در اواخر پاییز یا اوایل زمستان می کارند. ولی در مناطق خیلی سرد بنا بر احتیاط درخت را در اواخر زمستان می کارند. چنانچه نهال پیش از دوره سرما کشت شود و سرمای شدید در منطقه حادث شود اختمال سرما زدگی ریشه خیلی زیاد است. نهالی که اول زمستان کشت می شود به دلیل آنکه ریشه هایش سه ماه زودتر رشد خود را شروع می کنند از لحاظ رشد یک سال جلو می افتد تا نهالی که در اواخر زمستان کشت شوند.
در فصل خواب شوک در اثر جابجایی کمتر است. نهال های درختان همیشه سبز را بهتر است با ظرف منتقل کرده و در فاصله زمانی فروردین تا اردیلهشت کشت کنیم. مثل زیتون، مرکبات و سوزنی برگان.
سوزنی برگ ها به کمبود آب و لخت شدن اطراف ریشه حساسند و باید با خاک اطراف ریشه جابجا شوند و در فروردین و اردیبهشت کاشته می شوند.هر موقع از سال می توان گیاه درختی و گلدانی را جابجا کرد به شرط انکه ریشه و خاک اطراف آن از هم پاشیده نشود.
هرس ریشه:
برای دفع ریشه های آسیب دیده و تحریک به تولید ریشه های جدید انجام می شود.
پرالیناژ:
100 لیتر آب و 10 کیلوگرم خاک رس الک شده و 3 کیلوگرم کود دامی تازه و 300 گرم قارچ کش را در ظرفی مخلوط کرده و نهال را که می خواهیم در چاله بکاریم و ریشه های نهال را پس از هرس ریشه چند بار در این محلول غوطه ور می کنیم.
فواید پرالیناژ:
1- عایق بندی و زخم بندی ریشه
2-حفظ رطوبت ریشه
3-ضد عفونی کردن ریشه در مقابل قارچ ها و کپک ها
4-تقویت و تغذیه ریشه از طریق ازت موجود در کود تازه
مرحله کاشت درختان :
در پاییز قبل از کاشت درختان چاله کنده و خاک سطح زمین را در یک طرف چاله و در طرف دیگر خاک زیر زمین را با باسه و کود آمیخته شده می ریزیم. هنگام کاشت اول تمامی خاک سطح را در ته چاله می ریزیم ( به دلیل ضد عفونی بودن و غنی بودن از مواد آلی) و سپس یک تا دو بیل کود دامی پوسیده یا ورمی کمپوست جهت تقویت ریشه داخل چاله و روی خاک سطحی که ریختیم می ریزیم. لایه بعدی مخلوط ماسه+ کود + خاک زیرین را در یک لایه ریخته که مجموع این سه لایه یک سوم چاله را پر می کند. بعد با چکمه به داخل گودال رفته و خاک را با پا می فشاریم که در این مرحله خاک نباید گل باشد. سپس یک سوم بعدی گودال را با مخلوط خلک زیرین + ماسه+کود پر کرده و پس از ان که دو سوم چاله پر شد نوبت به کار گذاشتن نهال داخل چاله و تنظیم عمق درخت در این زمان بسیار مهم است زیرا اگر طوقه نهال بیش از اندازه زیر خاک قرار بگیرد به دلیل تماس رطوبت با طوقه این قسمت پوشیده و شرایط نفوذ اکسیژن به پای ریشه را مشکل تر خواهد کرد.
اگر نهال بالا کاشته شود :
1- احتمال آسیب دیدن ریشه ها در اثر خشکی و کاهش رطوبت بالا است
2- احتمال بیرون آمدن ریشه نهال از خاک در اثر وزش باد در سال های اول و حتی کج شدن نهال در آینده در اثر سنگینی وزن درخت از یک طرف یا باد و برف زیاد است.
شاخص ما برای تنظیم عمق کاشت استفاده از خط کش کاشت می باشد. این خط کش تکه چوبی است مسظح به طول حدود یک متر که شیاری در وسط آن ایجاد شده و زمان کاشت نهال، ساقه نهال را وسط این شیار گذاشته و نفر دوم نهال را طوری در دست نگه می دارد که طوقه وسط شیار قرار بگیرد. در این حالت طوقه نهال ما با سطح کف باغ هم زاستا می باشد و ما بقی خاک را نفر دوم به چاله بر می گرداند.
آبیاری اول را با روش طشتکی و چاله آبگیر انجام می دهیم تا با این روش تمام منافذ موجود در خاک آبگیری کند و ذرات خاک با ریشه ها اتصال جدید برقرار کند. پس از مدتی چاله آبگیر را با بیل صاف کرده و با روش هایی مثل شیاری و جوی و پشته ای درختان را آبیاری می کنیم.
