چگونگی کاشت بادرنجبویه

بادرنجبویه گیاهی بوته‌دار و چند ساله با برگ‌های خوش‌بوی لیمویی و گل‌های سفید مایل به کرم یا بنفش کم‌رنگ در تابستان است. این گیاه رایحه قوی دارد و به راحتی در آفتاب یا سایه اندک رشد می کند. برگ‌ها به سالاد، سس و ماهی عطر و طعم دلپذیر می بخشد. اگر شما هم با این توضیحات عاشق کاشت بادرنجبویه شدید در ادامه مطلب با فردین کشت همراه باشید تا کاشت این گیاه معطر را یاد بگیرید.

محل مناسب برای کاشت بادرنجبویه

بادرنجبویه بر اساس منشأ مدیترانه‌ای خود، حتی در اوج تابستان نیز اهمیتی به آفتاب سوزان حساس نیست. سایه جزئی نیز قدرت این گیاه چند ساله را کاهش نمی دهد. خاکی تازه، سست و غنی از هوموس را دوست دارد و به مواد مغذی متوسطی نیاز دارد. می توانید بادرنجبویه را مستقیم در باغ بکارید یا آن را به عنوان گیاه گلدانی در بالکن یا تراس خود نگهداری کنید. از آنجایی که بسیار پهن و بوته ای رشد می کند، باید به آن فضایی کافی برای رشد بدهید.

نیازهای رشدی برای کاشت بادرنجبویه

بادرنجبویه تقریبا با تمام گیاهان چند ساله مانند آویشن و نعناع سازگار است. از کاشت بادرنجبویه در کنار افسنطین و گیاهان یکساله به ویژه ریحان خودداری کنید، زیرا مانع رش یکدیگر می شوند.

بادرنجبویه به لطف منشاء مدیترانه ای خود قادر به تحمل مقدار مشخصی از خشکی است. اما برای کاشت بادرنجبویه و برداشت موفقیت آمیز این گیاه باید آن را به خوبی آبیاری کنید. برای گیاهان گلدانی، بسته به آب و هوا و اندازه کاشت، باید به طور منظم، حتی روزانه، آبیاری کنید.

با این حال، آبیاری بیش از حد بادرنجبویه بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر دارد! در واقع، مرطوب بودن طولانی مدت می تواند به سرعت منجر به بیماری های قارچی ریشه شود که گیاه را به طور کامل از بین می برد. بنابراین مطمئن شوید که ریشه های بادرنجبویه هرگز در خاک غرقاب قرار نمی گیرند.

هنگام کاشت بادرنجبویه در بستر باغ، کودهای گیاهی یا کمپوست را هر چند سال یکبار در به خاک اضافه کنید. این کار به افزایش طول عمر گیاه کمک می کند. هنگام کاشت بادرنجبویه در گلدان، سالانه خاک گلدان را عوض کنید و در فصل رشد از کودهای متعادل برای تقویت رشد گیاه استفاده کنید.

بادرنجبویه گیاهی مقاوم است و می تواند دمای 30- درجه سانتی گراد را تحمل کند. هنگام رشد در فضای باز، قسمت های پژمرده گیاه در بالای سطح زمین برای محافظت از بادرنجبویه از آسیب سرمازدگی عالی هستند. علاوه بر این، می توانید آنها را با چند برگ یا شاخه سایر گیاهان بپوشانید. بادرنجبویه گلدانی را می توانید به داخل خانه بیاورید. در آنجا شرایط باید نور کافی و دمای حدود 5 تا 10 درجه سانتیگراد را فراهم کنید تا بادرنجبویه فاز استراحت داشته باشد و در بهار انرژی برای تولید شاخه های جدید داشته باشد.

کاشت بادرنجبویه از طریق قلمه

شما می توانید برای کاشت بادرنجبویه  از قلمه های گیاه استفاده کنید. از اواخر بهار تا اوایل تابستان، شرایط دما و نور برای تکثیر بادرنجبویه با قلمه مناسب است. برای انجام این کار، کافی است نوک شاخه های جوان و شاداب (طول 5 تا 10 سانتی متر) که هنوز در این مرحله اولیه گل نداده اند را بردارید.

گل ها یا جوانه های گل روی قلمه ها را جدا کنید، زیرا موفقیت ریشه زایی را کاهش می دهند. برگ های قسمت پایینی را جدا کرده و در خاک مناسب بکارید. برای اینکه قلمه های زودتر جوانه بزنند مقداری ماسه در محیط کشت مخلوط کنید. محیطی با رطوبت بالا مثلا در یک مینی گلخانه به ریشه دار شدن قلمه ها کمک می کند.

برای مطالعه مطلب آموزش کاشت نارنج روی لینک کلیک کنید.

کاشت بادرنجبویه از طریق بذر

بادرنجبویه به طور طبیعی از طریق بذر تکثیر می شود. همچنین امکان جمع آوری بذرها و کاشت در محل جدید وجود دارد. وقتی بذرها قهوه ای شدند، رسیده اند. در این مرحله بذرها را جدا کرده خشک کنید و طبق معمول در بهار بکارید.

از اوایل اسفند به بعد، می توانید بذر بادرنجبویه را در داخل خانه یا گلخانه بکارید و گیاهان جوان بادرنجبویه را برای کاشت در بهار آماده کنید. مانند بسیاری از گیاهان مدیترانه ای، بذرها را می توان مستقیم پس از پایان خطر یخبندان، معمولا در اواسط ماه فروردین، در فضای باز کاشت. بین بوته های بادرنجبویه حدود 20 سانتی متر فاصله بگذارید و قبل از کاشت بادرنجبویه حتما خاک را به خوبی زیر و رو کنید. اگر خاک بسیار شنی یا غرقابی است، آن را با کمپوست اصلاح کنید.

کاشت بادرنجبویه از طریق تقسیم بوته

تقسیم گیاهان گلدانی فضای بیشتری برای رشد در ظرف ایجاد می کند بادرنجبویه تعداد زیادی شاخه های افقی تشکیل می دهد. این باعث می شود که به سادگی از طریق تقسیم تکثیر شود. این کار را درست قبل از ظاهر شدن شاخه های جدید در بهار یا پاییز انجام دهید. گیاه اصلی بادرنجبویه را از خاک بیرون بیاورید و گیاه مادری را تقسیم کنید. سپس گیاهان جدید را در محل مورد نظر بکارید و به خوبی آبیاری کنید.

کاشت برگ بو با 2 روش را در مقالات فردین کشت بیاموزید.

هرس بادرنجبویه

به لطف رشد شدید این گیاه، هنگام هرس بادرنجبویه به سختی می توان اشتباه کرد. حتی اگر چندین بار در سال هرس شود، باز هم دوباره رشد خود را از سر می گیرد. با این حال، توصیه می کنیم از هرس سنگین قبل از زمستان خودداری کنید. این گیاه برای محافظت از خود در برابر دمای یخبندان زمستانی به شاخه های پژمرده خود نیاز دارد.

علف های هرز

کنترل علف های هرز در کاشت بادرنجبویه بسیار مهم است، زیرا وجود علف های هرز در محصول خشک شده باعث کاهش کیفیت گیاه می شود. بادرنجبویه مانند نعناع به سرعت در محل کاشته شده پخش می شود و می تواند بستر کاشت را بگیرد. پرورش گیاهان در گلدان به کنترل این مشکل کمک می کند. در صورت کاشت بادرنجبویه  در باغچه، برگ ها را مرتباً برداشت کنید، گل ها را قبل از اینکه بذر بدهند از گیاه جدا کنید تا گسترش گیاه در محیط پیرامون کم کنید.

سرکه علف کشی طبیعی برای مصارف خانگی است. برای مطالعه بیشتر کلیک کنید.

نحوه برداشت

برداشت مکرر شاخه ها را تشویق می کند تا برگ های بیشتر و با کیفیت تری بدهند. برای تحریک گیاه به رشد ، حدود یک سوم از شاخ و برگ را در ماهانه برداشت کنید. قبل از شروع گلدهی گیاه را برداشت کنید و مراقب باشید که برگ ها پلاسیده و سیاه رنگ نشوند.

پس از برداشت، ساقه ها را به صورت دسته ای ببندید و در داخل خانه و دور از تابش مستقیم نور خورشید یا در مکانی سایه دار آویزان کنید تا خشک شوند. برگ های خشک رنگ سبز خود را حفظ می کنند، اما به اندازه زمانی که تازه استفاده می شوند معطر نیستند. برگ های خشک شده را با احتیاط از ساقه جدا کرده و در ظروف در بسته نگهداری کنید.

بادرنجبویه مصارف مختلفی در آشپزی، دارویی و زینتی دارد. از شاخه های تازه برای طعم دادن به نوشیدنی ها و به عنوان چاشنی در سالاد و غذاهای اصلی استفاده می شود. از برگ های خشک شده می توان برای چای، طعم دهنده سوپ و برای اهداف دارویی استفاده کرد. از اسانس بادرنجبویه برای تهیه عطر نیز استفاده می شود.