درخت انجیر (Ficus carica) یک درخت برگریز در خانواده Moraceae است. این گیاه بومی مناطق غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا است. ارتفاع درختان انجیر به 3 تا 6 متر و سایه انداز آن نیز به 3 تا 5/5 متر می رسد. برگ های جذاب انجیر این درخت را برای کاشت در حیاط خانه به عنوان درخت مثمر و زینتی کاملا مناسب کرده است. برای باردهی بهتر و داشتن فرم زیبا، باید اقدام به هرس انجیر کنید.
هرس درخت انجیر
شاخ و برگ های آسیب دیده و بیمار را هر زمان که بر روی درخت انجیر مشاهده کردید، باید هرس کنید. این هرس نوعی “هرس نگهداری” اساسی است، تقریبا شبیه هرسی است که برای گیاهان دیگر انجام می دهید. اما دستورالعمل های خاصی برای هرس انجیر وجود دارد که برای رشد درختان انجیر در چند سال اول پس از کاشت باید آنها را انجام دهید.
درخت انجیر در مناطقی که زمستان های سردی دارند به خوبی رشد نمی کند. مگر اینکه این درختان را در گلدان های بزرگی بکارید و در پاییز میزان آبیاری را کاهش داده و با آمدن زمستان آنها را به داخل منزل بیاورید.
هنگامی که درخت انجیر در مناطق گرمسیری می کارید، سعی کنید آنها را در مکانی با سایه جزئی بکارید. انجیر در خاک مرطوب، حاصلخیز و زهکشی شده به خوبی عمل می کند. درخت انجیر برای گرده افشانی به درخت دیگری احتیاج ندارد.
یکی از ارقام بسیار خوش طعم انجیر، انجیر گلابی بوده که میوه هایی درشت گلابی شکل با پوستی متمایل به مشکی تولید می نماید. این انجیر در طی سه فصل تولید میوه نموده و به انجیر سه فصل معروف می باشد. برای خرید نهال کلیک کنید.
بهترین زمان برای هرس
برخی از درختان از محل هرس بیش از درختان دیگر شیره تراوش می کنند. این مورد در رابطه با درخت انجیر هم صادق است. محل هرس مکان مناسبی برای ورود عوامل بیمارگر به داخل گیاه است. به همین دلیل هرس انجیر را باید زمانی انجام دهید که احتمال تراوش شیره از محل هرس کم باشد.
مطمئن ترین زمان برای هرس انجیر هنگام خواب درخت است. از آنجا که انجیر برگریز هست، به راحتی می توان فهمید چه زمانی درخت به حالت خواب می رود، بهترین نشانه ریختن برگ های درخت انجیر است.
چگونه درختان انجیر را هرس کنیم؟
اولین باری که درخت انجیر خود باید هرس کنید در اولین زمستان پس از کاشت درخت است. این هرس یک هرس شدید خواهد بود که در آن باید اندازه شاخه های درخت را تقریباً به نصف کاهش دهید. تمرکز در هرس درخت انجیر، در این مرحله فرم دهی مناسب است تا درخت انجیر شما انرژی خود را به سمت رشد ریشه و گسترده شدن ریشه متمرکز کند.
در فصل بعدی (زمستان سال دوم) نیز، این روند را ادامه دهید. در این مرحله از هرس، فقط تعدادی از قوی ترین و جدیدترین شاخه ها را نگه دارید. این شاخه ها همان شاخه های باردهی هستند که پایه درخت شما را تشکیل می دهند و در سال های بعدی روی این شاخه ها میوه ها تشکیل می شوند. بنابراین در هنگام هرس به این نکته توجه داشته باشید که تعداد شاخه های بارده را به طور یکسان در کل درخت حفظ کنید تا در سال های بعدی میوه های مرغوبی برداشت کنید.
در سومین فصل (زمستان سال سوم) و فصل های پس از آن، شاخه های فرعی و پاجوش های درخت را حذف کنید تا با شاخه های بارده بر سر منابع غذایی رقابت نکنند. برای حذف این شاخه ها به صورت زیر عمل کنید:
برخی از شاخه های ثانویه: این شاخه ها همان شاخه هایی هستند که از شاخه های بارده درخت انجیر رشد می کنند. شاخه هایی که در زاویه کمتر از 45 درجه از شاخه های بارده رشد می کنند را هرس کنید. این شاخه ها ضعیف خواهند بود زیرا در زاویه ای ناپایدار در حال رشد هستند.
شاخه هایی که از روی هم عبور می کنند و یا در حال مالیدن به یکدیگر هستند، باید هرس شوند.
یک سوم انتهایی شاخه های بارده را نیز هرس کنید. زیرا این هرس باعث منظم شدن شکل گیاه شده و برداشت میوه را آسانتر می کند. همچنین از هدر رفتن منابع برای دستیابی به رشد بیشتر جلوگیری می کند.
