آگاو ها از خانواده ی Amarlyllidacea هستند،از گیاهان بومی کشور مکزیک و آمریکای مرکزی و از جمله گیاهان صحرا دوست هستند.این گیاهان را اصطلاحا ((یک قرنی)) می نامند از این جهت که در آگاو ها می بایست چندین سال بگذرد تا گل آذین تشکیل شود.البته یک قرن توصیف اغراق آمیزی است ولی نسبت به سایر گیاه ها دوره ی گلدهی طولانی تری دارند.در آگاو ها گل آذین از نوع دیهیم بوده و محور گل ممکن است به ارتفاع ۲ متر نیز برسد.نکته ی جالب در رابطه با این دسته از گیاهان صحرا دوست این است که بعد از گلدهی این گیاهان می میرند.
آگاو ها و شرایط پرورش و نگهداری آنها:
این گیاهان از جمله گونه های کم توقع و سازگار با شرایط هستند به طوری که در ضعیف ترین خاک ها نیز رشد می کنند.
خاک:
از ترکیب خاک رس،خاک برگ و ماسه میتوان ترکیب خاکی به نسبت سبک را بدست آورد که مناسب این گیاهان باشد.در صورت غنی بودن خاک از مواد آلی این گیاهان می توانند بدون نیاز به کود دهی ادامه ی حیات دهند.
نور:
این گیاهان در طول روز حداقل به ۴ ساعت نور مستقیم یا غیر مستقم احتیاج دارند.گیاهان مسن تر به راحتی نور مستقیم را تحمل می کنند ولی در آگاو هایی که به تازگی قرار است در معرض نور آفتاب قرار گیرند می بایست از آفتاب سوختگی محافظت شوند.در محیط های آپارتمانی نور فیلتر شده ی ملایم را می پسندند.
در آگاو ها حالت فشردگی و منسجم بودن برگ ها پسندیده تر از حالت باز بودن برگ هاست.
آبیاری:
در فصول رشد و نمو،این گیاهان به آبیاری بیشتری احتیاج دارند و خاک آنها نباید خشکی زیاد را نحمل کند ولی در فصول استراحت گیاه آبیاری باید کاهش یابد.در این گیاهان خنکای هوای بهار و پاییز موجب رشد و از سر گیری فعالیت های گیاهی می شود.
از نمونه های معروف و بسیار زیبا برای محیط های آپارتمانی آگاو پاری،آگاو پاری شی هوا هوا،آگاو ویکتوریا رجینا و آگاو کامپکت را می توان نام برد.
