تابستان بهترین زمان برای لذت بردن از یکی از لذیذترین هدایای طبیعت یعنی انبه است. مهمترین نکته ای که باید در هنگام خرید این میوه به آن توجه کنید چگونگی رسیدن انبه است. مهم است که مطمئن شویم انبه هایی که مصرف می کنیم عاری از مواد شیمیایی مضر هستند. تقاضای زیاد برای انبه، کشت و توزیع این میوه را به یک تجارت سودآور تبدیل کرده است. با این حال، این تقاضای زیاد منجر به استفاده از مواد شیمیایی برای رسیدن انبه شده است که خطرات قابل توجهی برای سلامتی دارد.
رسیدن انبه به صورت شیمیایی
رسیدن انبه به صورت شیمیایی تحت فرآیندی قرار می گیرند که در آن از مواد نگهدارنده مصنوعی و مواد شیمیایی برای تسریع فرآیند رسیدن استفاده می شود. این فرآیند اغلب شامل استفاده از کاربید کلسیم است، ماده ای که در تماس با رطوبت گاز استیلن آزاد می کند. در حالی که این فرآیند رسیدن را تسریع می کند، خطرات زیادی برای سلامتی انسان دارد.
قرار گرفتن در معرض گاز استیلن می تواند منجر به تحریک پوست، مشکلات تنفسی و ناراحتی دستگاه گوارش در صورت بلعیده شدن شود. علاوه بر این، تاجران میوه از گاز اتیلن برای رسیدن انبه استفاده می کنند که یک هورمون گیاهی است و باعث رسیدن می‌شود. با وجود منشأ طبیعی آن، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اتیلن می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان داشته باشد. هدف از این روش رفع تقاضای فزاینده انبه با کاهش زمان لازم برای رسیدن و افزایش عمر مفید آن است.
7 راه برای شناسایی رسیدن انبه بدون مواد شیمیایی
رنگ پوست: انبه هایی که صورت شیمیایی رسیده اند اغلب رنگ یکنواختی از زرد تا نارنجی دارند و گاهی اوقات به دلیل تیمارهای شیمیایی پوشش بیرونی براق دارند. انبه های طبیعی دارای رنگ غیر یکنواخت و لکه دار هستند.
تست بویایی: این انبه ها را می توان با بوی شیمیایی یا مصنوعی متمایزشان شناسایی کرد که با رایحه دلپذیر و میوه ای انبه های رسیده طبیعی متفاوت است.
تست سینک: هنگام خرید انبه، یک آزمایش ساده آب می تواند رسیدن انبه را نشان دهد. انبه ها را در یک سطل آب فرو کنید و آنها را مشاهده کنید. انبه هایی که غرق می شوند به طور طبیعی رسیده هستند، در حالی که آنهایی که شناور هستند احتمالا با مواد شیمیایی تیمار شده اند.
سفتی: رسیدن انبه به صورت شیمیایی معمولا در مقایسه با انبه های رسیده طبیعی نرم تر هستند. استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی ساختار سلول را ضعیف می کند و در نتیجه بافت نرم تری ایجاد می کند. انبه طبیعی تعادلی بین نرمی و استحکام دارد.
آموزش کاشت بذر انبه در خانه را در مقالات فردین کشت بیاموزید.
کبودی ها و لکه ها: رسیدن انبه به طور طبیعی باعث لکه هایی روی میوه می شود. در حالی که انبه های رسیده شیمیایی اغلب کبودی و لکه بینی بیش از حد را نشان می دهند که نشان دهنده اثرات نامطلوب مواد شیمیایی است. انبه های طبیعی کمتر احتمال دارد که آسیب های خارجی گسترده ای داشته باشند.
تست طعم: تست طعم می تواند بین انبه طبیعی و مصنوعی رسیده تمایز قائل شود. انبه‌هایی که به‌طور مصنوعی رسیده‌اند اغلب طعم ملایم و مزه‌ای تلخ دارند، در حالی که انبه‌های طبیعی طعمی شیرین و دلپذیر بدون هیچ گونه تلخی دارند.
آبدار بودن: انبه های طبیعی به دلیل آبدار بودنشان شناخته می شوند و برای تهیه نوشیدنی ایده آل هستند. با این حال، رسیدن انبه با مواد شیمیایی معمولا به دلیل تغییر در ترکیب، حاوی حداقل آب یا بدون آب هستند.
از آنجایی که انبه یکی از خوشمزه ترین و مقوی ترین میوه های تابستان است موقع خرید باید دقت کنید تا رسیدن انبه به طور طبیعی و با مواد شیمیایی را تشخیص دهید. با استفاده از این روش‌های ساده برای شناسایی انبه‌های بدون مواد شیمیایی، می‌توانید از طعم واقعی این میوه دوست داشتنی لذت ببرید و در عین حال از سلامتی خود محافظت کنید.
