کوددهی فلفل

شناخت مراحل گوناگون رشد گیاه کمک به سزایی در مدیریت کودي محصول می‌نماید. طول دوره کاشت تا برداشت اولین میوه فلفل شیرین، 70 روز می‌باشد بنابراین نیاز کودي فلفل بر اساس آزمون خاك و دوره رشد گیاه، به طور خلاصه در سه مرحله تأمین می‌شود. در این مقاله شما را با دو روش کوددهی فلفل آشنا می کنیم.

برای خرید بذرفلفل دلمه سبزهیبرید که بسیار پربار و خوش طعم است، کلیک کنید.

زمان کوددهی فلفل

قبل از کشت:

در این مرحله به منظور جبران عناصر غذایی از دست رفته خاك، بر اساس آزمون خاك کودهاي پایه قبل از کشت مصرف می‌شوند، به طوري که نیمی از کودهاي توصیه شده همراه با شخم عمیق و مابقی با دیسک یا شخم سبک به خاك اضافه می‌شوند.

بعد از انتقال نشاء:

در این مرحله به منظور استقرار گیاه همزمان با آبیاري نشاء، با توجه به آزمون خاك، از کودهاي محلول در آب خصوصا کودهاي فسفره ترکیبی با سایر کودهاي ماکرو استفاده می‌شود.

زمان گلدهی:

بیشترین نیاز فلفل در زمان گلدهی، نیتروژن می‌باشد و استفاده زیاد از این عنصر قبل از دوره گلدهی باعث تأخیر در رسیدن، کاهش گلدهی و عملکرد گیاه می‌شود. پروتئین اصلی گیاهان در دوره رویشی از طریق دو منبع نیتروژن، شامل نیتروژن حاصل از تجزیه مواد آلی و افزایش سالیانه کودهاي پایه نیتروژن دار تأمین می‌شود. در زمان گلدهی به علت افزایش نیاز گیاه به نیتروژن، از طریق مصرف سرك این نیاز در پاي بوته تأمین می‌شود.

فلفل زنگوله ای قرمز که به خاطر تندی و رنگ زیبای خود طرفداران بسیاری دارد. برای خرید کلیک کنید.

روش‌هاي مصرف کوددهی فلفل

مصرف به روش کودآبیاري

در این روش در صورتی که از آبیاري تیپ استفاده شود، عمل کوددهی را می توان در مراحل خاص، با حل کردن مقدار کود مورد نیاز از طریق تانک کود انجام داد. نکاتی که باید در این روش به آن توجه شود اینکه اضافه کردن کود به سیستم در مراحل پایانی آبیاري صورت گیرد تا شستشوي نیتروژن به حداقل برسد. در آبیاري سطحی از طریق حل کردن کود در آب و قرار دادن آن در مسیر آب ورودي به نوارها، عمل کوددهی صورت می‌گیرد. بدیهی است در هر دو روش لازم است دبی خروجی کود از منبع، به گونه اي تنظیم شود که یکنواختی توزیع کود در سطح و عمق حداکثر باشد. از محاسن این روش امکان مصرف با تقسیط بیشتر و در نتیجه افزایش کارآیی کود می‌باشد.

مصرف عناصر غذایی به روش برگپاشی

برگپاشی مواد غذایی روش دیگري از مصرف کود می‌باشد، اگرچه در مورد عناصر پرمصرف، محلولپاشی کفایت نیاز گیاه را نمی‌کند و مصرف به روش‌هاي دیگر از ضروریات است. با این حال اوره تنها کود نیتروژنی است که از آن می‌توان به سهولت به صورت برگپاشی استفاده نمود. گرچه از میان کودهاي نیتروژنی معمولی، محلول اوره پایینترین فشار اسمزي را تولید می‌کند، با این وجود تنها مقدار کمی از آن را می‌توان به روش برگپاشی مصرف کرد. محلول‌هاي غلیظ اوره و یا اوره با درصد بالا به دلیل وجود بیورت در اوره، باعث سوختگی دربرگ‌ها می‌شوند. همانگونه که اشاره شد، برگپاشی نیتروژن فقط بخشی از نیاز گیاه به این عنصر را تأمین می‌کند، اما مصرف آن در شرایط بروز کمبود و عدم امکان جبران آن توسط سایر روش‌ها در کوتاه مدت، خالی از اهمیت نیست.

براي تامین عناصر کم مصرف نیز می‌توان از روش برگپاشی استفاده نمود. منابع سولفاته عناصر آهن، منگنز، روي و مس، مناسب ترین و اقتصادي ترین منابع کودي براي برگپاشی می‌باشند. البته استفاده از منابع آمینوکلات عناصر کم مصرف نیز امروزه رو به گسترش است. دراین روش، سرعت انتقال عناصر غذایی از سطوح برگ‌ها به اندام‌هاي گوناگون گیاهی زیاد است. در هر صورت، بیشترین زمان تأثیر برگپاشی هنگامی است که برگ‌ها حداکثر سطح را داشته، هوا خنک (هنگام غروب) و گیاه تحت تنش رطوبتی نباشد. چنانچه مقادیر کافی و مناسب از عناصر کم مصرف در خاك مصرف شده باشد، اصولا نیازي به برگپاشی این عناصر نخواهد بود. اما با این وجود، در صورت بروز علایم کمبود این عناصر، با روش برگپاشی می توان علایم کمبود را رفع نمود.