برای موفقیت در تولید توت فرنگی و تولید میوه هایی با کیفیت پایش دقیق وضعیت عناصر مختلف (زیادی یا کمبود غلظت عناصر) در گیاهان کشت شده از اهمیت زیادی برخوردار است. در این راستا برای بررسی وضعیت تغذیه توت فرنگی ها باید در فواصل زمانی مشخص اقدام به نمونه برداری و اندازه گیری مقدار عناصر در گیاه کرد تا کمبودهای مواد غذایی در خاک برطرف شود.
نمونه گیری از برگ ها
نمونه گیری از برگ ها و تجزیه آنها یکی از بهترین راهکارها برای این منظور است. بررسی نمونه های برگی تضمین کننده عملکرد و کیفیت میوه هاست و همچنین از کوددهی بیش از حد یا ایجاد کمبود عناصر جلوگیری می کند. بهترین توصیه در این راستا جمع آوری نمونه ها در زمان باز شدن گل ها و تکرار آن با فواصل دو هفته ای است در طی دوره گلدهی و میوه دهی.
توت فرنگی پاروس تولید آمریکا بوده و رقم تجاری مناسب برای کشت در فضای باز و گلخانه دارای عطر و طعم فوق العاده با رنگ قرمز روشن میوه هایی مخروطی شکل و نسبتا گرد است. برای خرید کلیک کنید.
برای جمع آوری نمونه ها از گیاهان، جوان ترین برگ بالغ سالم به همراه دمبرگ آنها انتخاب شود (در حدود 24 نمونه). دمبرگ و برگچه ها باید از هم جدا شوند. مجموعه دمبرگ ها را به عنوان یک نمونه در نظر می گیرند. نمونه های برگی غلظت عناصر مختلف (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، گوگرد، آهن، روی و بور) را به خوبی نشان میدهند. نمونه های دمبرگی هم نشان دهنده غلظت نیتروژن به صورت نیترات است که هنوز توسط دستگاه متابولیسم گیاه مورد استفاده قرار نگرفته است. و شاخص خوبی برای روشن ساختن تغییرات نیترات خاک است. بازه 3000 تا 10000 میلی گرم بر کیلوگرم نیترات بر پایه وزن خشک دمبرگ ها نشان دهنده غلظت مناسب این ترکیب در گیاه است. بهتر است نتایج آنالیز نمونه ها به همراه یادداشت زمان نمونه گیری همراه باشد؛ به عنوان مثال هفته اول گلدهی.
تغذیه توت فرنگی با کمک آبیاری
یکی از روش های موثر در تغذیه گیاهان استقرار یافته است. در این روش تغذیه گیاهان با کمک حل کردن عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان در آب آبیاری صورت می گیرد. این روش را برای گیاهان در مزرعه در کشت خاکی یا در گلخانه و کشت بدون خاک می توان به کار برد. به این ترتیب نیازهای تغذیه ای توت فرنگی ها با توجه به مرحله رشد آنها به صورت بسیار دقیق برطرف می شود و گیاهان عدم تعادل غذایی یا تنش ناشی از کمبود یا زیادی عناصر را تجربه نمی کنند.
برای موفقیت در این روش عناصر غذای توصیه شده به اندازه نیاز در آب با کیفیت حل می شود و با روش آبیاری قطره ای به گیاهان رسانده می شود.
بهتر است کربنات آب آبیاری بالا نباشد تا از واکنش بین کودهای فسفات، سولفات یا کلسیم دار جلوگیری شود. در این صورت قطره چکان های آبیاری کننده در اثر رسوب نمک ها بند می آید.
محلول پاشی برگی
استفاده از محلولپاشی برگی برای تغذیه توت فرنگی با استفاده از ترکیبات کودی مانند کلرید کلسیم، سولفات روی یا آهن، نیترات آمونیم و … به عنوان یک تیمار موثر برای تکمیل نیازهای اساسی تغذیه ای توت فرنگی در نظر گرفته می شود اما جایگزین سیستم کوددهی از طریق ریشه های توت فرنگی نیست.
پاسخ توت فرنگی به محلول پاشی برگی به صورت افزایش رشد رویشی و بهبود میوه دهی است. همچنین کیفیت میوه های تولیدی و عمر پس از برداشت آنها هم بهبود می یابد. معمولا محلول پاشی برگی با شروع رشد زایشی گیاه و ایجاد گل ها انجام می گیرد و با فواصل دو تا سه هفته ای تکرار می شود. تغذیه برگی سبب به تاخیر افتادن فرآیند پیری پس از کاهش رشد زایشی گیاه می گردد. همچنین وجود یک برنامه محلول پاشی برگی منظم احتمال ایجاد تنش در گیاهان را به علت در دسترس نبودن عناصر به میزان معناداری کاهش می دهد. این مورد به ویژه در زمان گلدهی کامل و نمو میوه ها اهمیت دوچندانی می یابد زیرا گلدهی و رشد میوه ها انرژی زیادی از گیاه می گیرد. ترکیبات کودی مختلفی برای کاربرد برگی در توت فرنگی در دسترس است. بسیاری از این ترکیبات را می توان با سموم آفت کش یا قارچکش مخلوط کرد و به کار برد.
