معرفی ترب سیاه یا اسپانیایی به همراه آموزش کاشت

ترب سیاه یا تربچه اسپانیایی (Raphanus sativus var. niger) یک نوع تربچه زمستانه یک ساله است که ریشه های آن گرد با پوست سیاه رنگ و قطر آن از ۱۵-۱۰ سانتی متر متغیر است .

ارزش غذایی و دارویی ترب سیاه

ترب سیاه دارای خاصیت ضدعفونی کننده ، افزایش دهنده آب بزاق دهان ، قلیایی کننده و زیاد کننده ادرار ، افزایش دهنده شیر ، محرک کبد ، آرام بخش و اشتهاآور می باشد . همچنین از آن در مواردی مانند درمان قند خون ، نقرس ، اسیداوریک ، تقویت بینایی ، اوره خون ، برونشیت ، آرتروز ، ورم طحال ، کهیر ، پیشگیری از سکته مغزی و گلودرد عفونی نیز استفاده می شود . برگ آن به علت داشتن ویتامین ث به مقدار زیاد و سبزینه ، لثه را محکم کرده و بوی بد دهان را از بین می برد . ترب و تربچه می توانند در کاهش کلسترول و گلوکز خون کمک کنند . این گیاه حاوی گلوکوزینولات ها و یا مشتقات آنها ، روغن های ضروری ، فلاونوئیدها و دیگر ترکیبهای پلی فنلی هستند . گلوکزینولات ها مواد مهمی می باشند ، زیرا از لحاظ آنزیمی آزاد کننده آگلیکون از ترکیبات فیزیولوژیکی فعال می باشند . این ترکیبات فعالیت قوی ضد سرطان زایی از طریق القای آنزیم های مربوطه دارند.

ازدیاد ترب سیاه

ازدیاد ترب سیاه یا بذر می باشد و چون سبزی فصل خنک است، در مناطقی که دارای پاییز ملایم می باشد در اواخر تابستان کشت می شود و در آبان و آذرماه برداشت می شود.

برداشت و انبار مانی ترب سیاه

ریشه ها ۹۰-۵۰ روز بعد از کاشت ، قابل برداشت می باشند . عملکرد بین ۱۸-۱۲ تن در هکتار متغیر می باشد ترب سیاه در هوای خنک و رطوبت نسبی بالا می تواند به مدت طولانی ( ۳-۲ ماه ) نگهداری شود .