عمومی

راههای پیشگیری و کنترل بیماری شانکر و آتشک

بیماری آتشک

بیماری آتشک یکی از بیماریهای بسیار مهم درختان میوه دانه دارمی باشد. خسارت های این بیماری قابل مقایسه با هیچ یک ازبیماریهای درختان میوه دانه دار نبوده و خسارت وارده بر محصولات باغی در برخی سالها غیرقابل جبران می باشد.

شانکر بیماری شایع و مخربی است که بوته‌ها و درختان زیادی را درگیر می‌کند. در واقع «شانکرها» علائم آسیب‌هایی هستند که غالباً در اثر آلودگی آسیب‌دیدگی باز با عوامل بیماری‌زای قارچی یا باکتریایی رخ می‌دهد. بیماری شانکر معمولاً باعث مرگ شاخه‌ها یا ضعف ساختاری گیاه می‌شود تا این‌که ناحیه‌ی آلوده بر اثر طوفان یا کولاک شکسته شود. از شانکرهای رایج می‌توان شانکر سیتوسپورایی، شانکر فوموپسیس و شانکر نکتریایی را نام برد

از کاشت توام چندین گیاه میزبان باکتری مانند سیب، به و گلابی در یک باغ خودداری شود.از کاشت درختان بسیار حساس به این باکتری مانند به و زالزالک به‌عنوان بادشکن در اطراف باغ‌ها خودداری شده و به‌جای آن‌ها از درختان غیر مثمر استفاده شود.انواع مقاوم به بیماری‌ به ‌تدریج جایگزین انواع حساس شوند.مصرف کودهای ازته به حداقل برسد.حساسیت به بیماری آتشک در خاک‌های اسیدی بیشتر است. توصیه می‌شودPHخاک‌ها در باغ‌های جدید قبل از کاشت نهال‌ها با افزودن آهک کنترل و تنظیم شود.عملیات هرس کردن می‌بایست تا حد امکان در فصل زمستان انجام گیرد.ازانجام عملیات هرس در روزهای بارانی و مرطوب جداً خودداری شود.هرس‌های صحیح بسته به میزان و شرایط آلودگی بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌مترپایین تر ازمحل مشاهده علائم ظاهری بیماری الزامی است.با بازدید نهال‌ها، سرشاخه‌های درختان و گیاهان زینتی میزبان مانند رز، سعی شود بیماری در آلودگی‌های اولیه کشف و ریشه‌ کن شود.به‌ محض مشاهده علائم اولیه بیماری، شاخه‌های آلوده درختان بیمار به‌ سرعت هرس و سم‌پاشی شوند.شاخه‌های هرس شده منبع مهم آلودگی هستند، لازم است این شاخه‌ها فوراً و بااحتیاط در خارج از باغ سوزانده شود.با هرعمل هرس روی شاخه‌های آلوده درختان بیما، ابزارهای هرس کاملاً با بردوفیکس رقیق نشده ضدعفونی شود.درصورت شدت آلودگی و رسیدن شانکر یا پوست مردگی به تنه‌ اصلی ، درخت باید به‌طور کامل حذف و سوزانده شود.شکوفه‌های ثانویه درختان حذف گردند.جهت جلوگیری از زمستان گذرانی باکتری در محل پوست مردگی‌ها یا شانکرها، این محل‌ها باید دقیقاً روی درختان آلوده شناسایی، حذف و بعد از رسیدن به بافت سالم، گیاه با بردوفیکس رقیق نشده پانسمان گردد.سم پاشی درختان با بردوفیکس ۵ درهزار بلافاصله بعد از هرس و یا پس از وقوع باران شدید، تگرگ، طوفان و هرعامل تنش زای دیگر.سم پاشی های دوره ای با بردوفیکس به شرح زیر:

– سم پاشی با بردوفیکس ١۰ در هزار پس از ریزش ٧۰ درصد برگها در پاییز

– سم پاشی با بردوفیکس ١۰ در هزار قبل از تورم جوانه ها

– سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزارهنگام بازشدن ۵ درصد، ۵۰درصد و ١۰۰درصد شکوفه ها

– درصورت وجودآلودگی، سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزاربعد از گلدهی درسه نوبت بافواصل ١۰ روزه تکرارشود.