مفتخریم بذر عدس ارگانیک اصیل ایرانی درشت را با مشخصات فنی زیر خدمت شما همراهان خوب مجموعه فردین کشت معرفی کنیم:
نام انگلیسی: Lentil
عمق کاشت: 3-2 سانتی متر
دمای مناسب جوانه زنی: 20-15 درجه سانتی گراد
نور: 8 ساعت نور مستقیم خورشید
خاک: خاک های عمیق و شنی لومی
pH خاک: 6 تا 6.5
فاصله بین ردیف ها: 60-45 سانتی متر
برداشت: 120-90 روز پس از کاشت بذر
عدس در خاک های عمیق و شنی لومی بهترین رشد را دارد. با این حال، آنها در همه انواع خاک با زهکشی خوب رشد می کنند. خاک لومی تقریباً از مقادیر مساوی ماسه و سیلت با کمی خاک رس تشکیل شده است. عدس از گیاهان تثبیت کننده نیتروژن و بهبود دهنده خاک هستند. عدس را با سیب زمینی، خیار و یا مرزه تابستانی بکارید. از کاشت عدس با پیاز یا سیر خودداری کنید.
کاشت بذر عدس
بذر عدس را در فصل بهار 2 تا 3 هفته قبل از آخرین یخبندان در فضای باز بکارید. قبل از کاشت بذر عدس کمپوست به خاک اضافه کنید. بذر عدس را در عمق 3-2 سانتی متری و با فاصله 3 سانتی متر از یکدیگر بکارید. فاصله ردیف ها 45 تا 60 سانتی متر از هم در نظر بگیرید. خاکی که بذر عدس در آن رشد می کند به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید.
عدس به مناطق آفتابی کامل نیاز دارد. آنها خاک سست و با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی را ترجیح می دهند. در خاکی با pH بین 6 تا 6.5 بهترین رشد را دارند. عدس در خاک فقیر رشد می کند اما عملکرد آن کاهش می یابد.
وقتی بوته های عدس 12 سانتی متری شدند، گیاهان ضعیف را تنک کنید تا بقیه به خوبی رشد کنند.
شما عزیزان می توانید بذر لوبیا چیتی سپهر اندج پربار، بذر ذرت شیرین استاندارد، بذر لوبیا سفید اصیل ایرانی، بذر ماش سبز ارگانیک اصیل ایرانی، بذر لوبیا کریسمس و بذر لوبیا چشم بلبلی را از سایت فردین کشت خریداری کنید.
آبیاری و تغذیه عدس
خاکی که بذر عدس در آن رشد می کند به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید. عدس نسبت به سایر حبوبات به خشکی مقاومتر است، اما در شرایط خشک عملکرد کمتری خواهد داشت. زمانی که غلاف ها در نزدیکی زمان برداشت شروع به خشک شدن کردند به عدس آب ندهید.
رطوبت بالا می تواند عملکرد و کیفیت بذر را کاهش دهد. یکبار آبیاری در هفته حداقل آب برای عدس شماست. در هوای گرم، ممکن است نیاز به آبیاری بیشتری داشته باشند. بهترین زمان برای آبیاری صبح زود است که اجازه می دهد برگ های مرطوب در طول روز خشک شود. سعی کنید به جای خیس کردن شاخ و برگ، در سطح خاک و پای بوته آبیاری کنید.
در حالیکه که بسیاری از گیاهان به نیتروژن وابسته هستند، بذر عدس پس از جوانه زنی نیازی به کودهای نیتروژن دار ندارد و قادر است نیتروژن مورد نیاز خود را توسط ریشه هایش تثبیت کند.
به همین دلیل، شما باید بیشتر بر روی کودهای فسفر و پتاسیم تمرکز کنید. فسفر برای رشد خوب ریشه نیاز است، زمان گلدهی و رشد غلاف از کودهای پتاسیم دار استفاده کنید.
یکی از مواد مغذی اضافی که برای رشد عدس بسیار کاربردی و مهم است، کود گوگرد است. مقدار کمی گوگرد با اولین کوددهی استفاده کنید تا نشاها کودهای PK را کمی بهتر جذب کنند. به این نکته توجه داشته باشید که اگر pH خاک قلیایی باشد، ممکن است نیاز به گوگرد نداشته باشد زیرا در خاک وجود دارد.
شته ها و شپشک ها ممکن است منجر به خسارت روی بوته های عدس شوند. گیاهان آلوده را حذف و از بین ببرید. برای جلوگیری از هجوم مکرر این آفات از تناوب زراعی استفاده کنید. عدس بیماری جدی ندارد. سفیدک سطحی ممکن است به عدسی هایی که خیلی نزدیک کاشته شده اند خسارت وارد کند. در صورت رعایت فاصله کاشت می توانید این بیماری را کنترل کنید.
برداشت عدس
با شروع خشک شدن غلاف ها، آبیاری را متوقف کنید. تا غلاف ها تا به درستی خشک شوند. عدس را زمانی برداشت کنید که گیاه شروع به زرد شدن کرده و غلاف ها قهوه ای و سفت شدند. معمولا 120-110 روز پس از کاشت بذر عدس تمام غلاف ها خشک می شوند.
شما عزیران می توانید در ویکی پدیا راجع به عدس مطالبی را مطالعه کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.