کاشت گل داوودی تقريبا در كليه خاك‌هاي زراعي به شرطي كه به خوبي تهيه شده باشد، بدون محدوديت مي‌باشد. گل داوودی از جمله گل های سرمادوست است که ارقام و گونه های مختلفی دارد. گل های آن طیف وسیعی از رنگ ها را دارد. ارقامی مقاومت سرمایی بالایی دارند در فضای آزاد قابل کشت می باشند اما گروهی دیگر حساس به سرما بوده و در گلدان کشت می شوند.
کاشت گل داوودی
گل داوودی نياز به خاك‌هايی با تهويه و زهكشي مناسب دارد. به منظور بهبود ويژگي‌هاي فيزيكي، شيميايي و حاصلخيزي خاك، حدود 65-45 تن كود دامي پوسيده در هكتار با توجه به مواد آلي خاك مصرف مي‌گردد. گل داوودی از گياهان مقاوم به املاح محلول خاك بوده و حداكثر تا شوري (هدايت الكتريكي) 6 ميلي موس بر سانتيمتر خاك مقاوم می‌باشد.
رعايت تناوب در كشت داوودی ضروري بوده و از كشت متوالي آن در يك زمين بايد خودداري شود. اگر پرورش گل داوودی در بسترهاي گلداني صورت گيرد، بستر گياه بايستي داراي بافت نسبتا سبك باشد بنابراین از ماسه جهت سبك نمودن و همچنين مواد آلي جهت بهبود خاك استفاده مي‌گردد. مخلوط گلداني رايج شامل سه قسمت خاك باغچه، يك قسمت ماسه، يك قسمت خاك برگ پوسيده و يك قسمت كود دامي كاملا پوسيده می‌باشد.
قلمه‌هاي گل داوودی پس از ريشه‌دار شدن و رسيدن طول ريشه ها به 2-1/5 سانتيمتر در بهترين زمان انتقال قلمه‌ها از بستر ماسه به بستر اصلي و تغذيه مناسب می‌باشد.
نكته حائز اهميت اين است كه محيط كشت گلداني به منظور سهولت در جابجايي بايستي سبك وزن باشد. از موادي مثل پرليت (سبك با خاصيت نگهداري آب و ايجاد تهويه)، ورميكوليت (سبك با خاصيت نگهداري آب و مواد غذايي)، پيت ماس و پوكه‌هاي معدني استفاده ميشود و به عنوان نمونه تركيب رايج در اروپا مخلوط پرليت و پيت ماس می‌باشد كه به هنگام جابجايي به ريشه چسبيده و از آن جدا نمي‌شود.
از ديگر مخلوط‌‌هايي كه در کاشت گل داوودی در بستر گلداني استفاده مي شود مي‌توان به عنوان نمونه به بستر كاشت رايج گل داوودی اشاره نمود كه جهت كاشت اوليه قلمه ريشه‌دار گل داوودی (قلمه ريشه دار از پايه مادري يا قلمه‌هاي ريشه‌دار شده در ماسه از سر قلمه‌هاي جوان) در بهمن و اسفند ماه از تركيب مساوي شن ريز، خاك باغچه، خاك برگ پوسيده به همراه مقدار جزئي خاكستر چوب تا دو ماهه اول رشد در گلدان 10 سانتيمتري استفاده مي‌گردد. بعد از آن در ارديبهشت ماه از مخلوطي قويتر شامل شن، خاك باغچه، خاك برگ پوسيده، خاكستر چوب در گلدان‌هاي 15 سانتيمتري استفاده ميشود. سپس در مردادماه از گلدان‌هاي نهايي به اندازه 30- 25 سانتيمتر با بستر متخلخل‌تر و غني‌تر شامل خاك باغچه، خاك برگ پوسيده، كود دامي پوسيده و تكه‌هاي خرده زغال به همراه خاكستر چوب در هر گلدان استفاده ميشود.
در ارتباط با بستر ريشه‌زایي قلمه گل داوودی معمولا از محيط رشد ريشه‌اي با زهكشي مناسب و بافت نسبتا درشت باشد، مي‌توان استفاده نمود. مواد مورد استفاده بستر قلمه را مي‌توان از ماسه، پيت، ورميكوليت و ديگر مواد مصنوعي تهيه نمود، قلمه‌ها در فاصله 2/5 سانتيمتري از یکدیگر و در رديف‌هايي به فاصله 5-2/5 سانتيمتر كاشته می‌شوند.
بذر گل داوودی سه رنگ، برای خرید کلیک کنید.
تاثیر نیتروژن در رشد
گل داوودی نياز به مقادير بالاي نیتروژن دارد لذا تامين نیتروژن طي هفت هفته اول رشد امري بسيار حياتي است و جبران بعدي آن نيز نمي‌تواند كيفيت از دست رفته گل را ترميم نمايد. در حدود 80 روز اوليه پس از كاشت در بستر، گياه از سرعت رشد زيادي برخوردار بوده و نياز به نیتروژن در سطحي بسيار بالاست. زمانيكه قطر گل به 1/5-1 سانتيمتر رسيد لازمست از مصرف نیتروژن خودداري گردد و از اين مرحله به بعد تنها گل رشد كرده و مواد غذايي معدني از برگ‌ها به گل در حال جابجايي می‌باشد. بيشترين مصرف نیتروژن توسط گیاه 80-70 روز پس از کاشت گل داوودی است.
مقدار و زمان آبياري در گل داوودی
شرايط جوي از قبيل درجه حرارت و رطوبت نسبي، نوع خاك، رقم گياه و مرحله رشد آن در تعيين مقدار آب مورد نياز گياهان موثر می‌باشند. مقدار آب بايستي به قدري باشد كه رطوبت خاك را تا عمق نفوذ ريشه‌هاي گياه به حد ظرفيت مزرعه برساند. مصرف آب اضافي موجب حالت غرقابي و نفوذ عمقي و هدر رفتن منابع آب مي گردد.
گاهي اوقات با آشنايي چشم به مشخصات ظاهري گل داوودی، مي‌توان زمان آبياري را تعيين نمود. در گل داوودی كمبود آب آبياري موجب توقف رشد، همراه با برگ‌هايي كوچك ميشود. آبياري بيش از حد نيز بصورت توقف رشد با برگ‌هايي كوچك، در برخي اوقات پژمردگي برگي، خسارت شديد به سيستم ريشه و در نتيجه پژمردگي مزمن در مراحل نهايي نمودار ميشود.
گل داوودی معمولا دوره هاي كوتاه خشكي را تحمل مي‌كند، اما به آبياري در آب و هواي خشك، پاسخ مثبت مي‌دهد. طي هر مرحله آبياري، خاك يا بستر رشد گياه بايستي تا عمق 15- 13 سانتيمتري كاملا خيس شود. اصولا از آبياري سطحي كه موجب تشكيل سيستم ريشه سطحي مي شود، بايستي پرهيز نمود.
داوودی‌هاي گلداني به مقدار زيادي آب نياز دارند. لازم است محيط رشد ريشه مرطوب باشد و فقط اجازه داده شود در بين دو دوره آبياري، خاك داخل گلدان مقداري خشك شود. در هر نوبت آبياري به هر گلدان، بايستي به اندازه‌اي آب داده شود كه علاوه بر اشباع شدن كامل بستر كشت 15-10 درصد آب زهكشي از ته گلدان جهت شستشوي املاح اضافي، خارج گردد.
