آموزش کاشت و پرورش

آندیو از کاشت تا برداشت

آندیو

آندیو (Cichorium endivia L.) گیاهی یک ساله یا دو ساله می باشد که ابتدا یک روزت برگی متراکم روی ساقه متراکم کوتاه تشکیل می دهد. منشا آندیو کاملا مشخص نیست و اولین بار در هند مشاهده شده است.

ارزش غذایی و دارویی آندیو

آندیو از نظر عناصر معدنی و ویتامینها منبع غنی می باشد.

گیاه شناسی شیکوره

این سبزی برگی پر ارزش از بسیاری جهات شبیه کاهو است. مهمترین تفاوتها در رشد قسمت هوایی و اندامهای زایشی است. دو نوع مهم از این سبزی کشت می شوند:
انواع برگ پهن (Broad-leaved) بدون بریدگی برگ که Escarole یا Scarole نیز نامیده می شوند، هد نیمه باز تشکیل می دهند و دارای برگهای نسبتا پهن و کمی چروکیده در لبه ها می باشند. برگهای بیرونی سبز و کاملا” تلخ و برگهای داخلی سفید کرمی تا زرد هستند، کلروفیل کمتری دارند و تلخ نیستند.

انواع برگ باریک (Narrow-leaved) با بریدگی عمیق برگ که Firsee نیز نامیده می شوند، دارای برگهای نسبتا باریک با لبه های چین دار می باشند. برگهای این نوع آندیو باریک تر و چین دارتر و قطر هد بزرگتر از انواع برگ پهن است. نسبت برگهای سفید شده کمتر و میزان تلخی بیشتر از انواع برگ پهن است. برگهای بیرونی سبز تیره و برگهای داخلی از نور محافظت می شوند و سبز مایل به زرد یا سفید هستند.

ورنالیزاسیون برای گلدهی انواع دو ساله لازم است. ساقه گلدهنده وقتی که روزت دارای تعداد برگ کافی است، تشکیل می شود. ساقه گلدهنده دارای گلهای بدون دمگل است که به صورت تکی یا در گروههای دو تا سه تایی قرار دارند . گل ها خود گرده افشان بوده و هر گلچه یک بذر تولید می کند و هر ۸۰۰ بذر حدود یک گرم وزن دارد. میوه  از نوع فندقه می باشد.

شرایط محیطی مطلوب کشت بذر  شیکوره

نیازهای آب و هوایی و خاکی آندیو شبیه کاهو است. این گیاه در آب و هوای نسبتا خنک رشد می کند. دمای مطلوب برای رشد بین ۱۵ و ۱۸ درجه سانتی گراد متغیر است.

رشد و نمو
آندیو به وسیله کشت مستقیم بذر تکثیر می شود. دمای بالا باعث جلوگیری از جوانه زنی بذر آندیو می شود و با تیمار بذر با تیوره آ  این مشکل برطرف می شود. درصد جوانه زنی بذرهای تیمار شده با تیوره آ در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد بیشتر از بذرهای تیمار نشده است . تیمار بذر تیوره آ موثرتر از تیمار بذر با آب است. پرایمینگ بذر آندیو باعث افزایش سرعت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی در شرایط تنش دمایی می شود. پرایمینگ بذر با نیترات پتاسیم همراه با مواجه کردن بذر با نور قرمز، باعث افزایش جوانه زنی می شود .

دماهای بالا و طول روزهای بلند باعث بولتینگ در رقم های یک ساله می شوند . همچنین شدت نور زیاد باعث تشدید بولتینگ می شود. طویل شدن ساقه گلدهنده با تیمار آندیو با جیبرلین یا ورنالیزاسیون ، تحریک می شود . اگر هر دو تیمار مورد استفاده قرار گیرد ، طویل شدن ساقه گلدهنده و گلدهی به میزان بیشتری صورت می گیرد .

برداشت

رقمهای مختلف  ۹۰-۶۰ روز بعد از کاشت ، برداشت می شوند. معمولا” برگ گیاهان ۳-۱ هفته قبل از برداشت به هم بسته می شود تا از ورود نور جلوگیری شود. حرارت مزرعه ای آندیو پس از برداشت با خلا (Vaccum cooling) گرفته می شود.

انبارداری

آندیو در دمای ۱ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۹۵ درصد به مدت ۲ هفته قابل نگهداری می باشد .

ناهنجاری فیزیولوژیکی آندیو یا شیکوره

قهوه ای شدن مغز (Brown heart) ناهنجاری فیزیکی آندیو است که در آن رگبرگ اصلی برگهای جوان داخل گیاه، قهوه ای می شوند. این ناهنجاری شبیه سوختگی انتهایی کاهو است و در اثر کمبود کلسیم در بافتهای در حال رشد سریع ، ایجاد می شود. اما چون انواع آندیو دارای هد نسبتا باز هستند، محلول پاشی با محلول نمکهای کلسیم دو بار به صورت هفتگی، باعث کاهش هشت برابری قهوه ای شدن مغز می شود. هدهای دارای این ناهنجاری در مغازه دچار پوسیدگی نرم باکتریایی می شوند و نگهداری در دمای نزدیک صفر درجه سانتی گراد باعث کاهش پوسیدگی می شود.

نوشته های مشابه