ضرورت آزمایش آب برای گیاهان

کیفیت آب نقش مهمی در تعیین تولید موفق محصولات مزرعه ای و گلخانه ای دارد و باید در مدیریت کوددهی و کنترل بیماری مورد توجه قرار گیرد. آزمایش آب باید توسط یک آزمایشگاه معتبر قبل از خرید ملک یا تصمیم برای شروع عملیات احداث گلخانه و به صورت دوره ای در طول فصل رشد توصیه می شود.

ضرورت آزمایش آب

هنگامی که یک گیاه آبیاری می شود، آب را از طریق ریشه و سپس از طریق سیستم آوندی در گیاه پخش می شود. آب به سمت گیاه بالا رفته و به سمت ساقه ها، برگ ها، جوانه ها و میوه ها حرکت می کند. وقتی این آب آلوده شود، آن آلودگی در کل گیاه پخش می شود. این مسئله نگرانی در مورد گیاهان کاملا زینتی را ندارد اما خوردن میوه یا سبزیجات از گیاهان آلوده ممکن است شما را بیمار کند.

در برخی موارد، آب آلوده می تواند باعث تغییر رنگ رنگ گیاهان زینتی، کاهش رشد، رشد نامنظم یا حتی از بین رفتن گیاه شود. بنابراین کیفیت آب در باغ ها چه از نوع باغ های درختان میوه و چه از نوع زینتی مهم است.

علاوه بر آزمایش آب در آزمایشگاه، داشتن یک جعبه ابزار تست کیفیت آب برای سنجش برای اغلب کشاورزان نیاز است. برای محصولات حساس بهتر است برخی از پارامترهای آب را به طور منظم، حتی تا چند بار در هفته آزمایش کنید. نتایج آزمایش خود را در یک دفترچه یا کلاسور نگهداری کنید تا بتوانید تغییرات را در طول زمان تشخیص دهید. در آزمایش آب تست چهار توصیه می شود که عبارتند از pH، قلیاییت، سختی و هدایت الکتریکی (EC).

فاکتور های سنجش در آزمایش آب

pH آب

pH آب معیاری است که نشان می دهد آب چقدر اسیدی یا بازی است. pH در مقیاس 0-14 اندازه گیری می شود. آب خالص دارای pH حدود 7 است و خنثی در نظر گرفته می شود. محلول های با pH کمتر از 7 اسیدی و محلول های با pH بیشتر از 7 بازی هستند (اسید کمتری دارند).

در محیط کشت و خاک، pH برای رشد گیاه مهم است، زیرا بر کود و مواد مغذی تأثیر می گذارد. pH آب به دلیل تأثیر بر آفت کش ها و واکنش آن با مواد ضد عفونی کننده مهم است. با این حال، pH آب به خودی خود اغلب پیامد کمی در طول تولید محصول دارد.

چگونگی سنجش اسیدیته خاک را در مقالات فردین کشت می توانید مطالعه کنید.

اسیدیته آب برای تولید محصولات گلخانه و نهالستان بسته به محصول باید دارای بین 5.4 – 7 باشد. محلول های اسیدی را می توان به آب آبیاری اضافه کرد تا pH (افزایش اسیدیته) را در محدوده بهتری برای محصول کاهش دهد. همچنین پس از آزمایش آب می توان از کودهای اسیدی یا بازی برای تأثیرگذاری بر pH آب استفاده کرد.

آبیاری قطره ای چند وقت یکبار و چه مدت باید اجرا شود؟ این مطلب مهم و کاربردی را در مقالات فردین کشت بخوانید.

ابزار تست pH در آزمایش آب

آزمایش آب برای pH بسیار آسان است و برخی از ابزارهای انجام این کار را می‌توانید در نزدیک‌ترین فروشگاه های کشاورزی بخرید. ابتدایی ترین آزمایش آب را می توان با نوارهای آزمایش ساده ای انجام داد که در نمونه آب فرو می برند و سپس با نمودار رنگی برای تعیین pH آب مقایسه می شوند. محدوده نوارهای تست به طور کلی از 0-14 است. این نوارهای تست نسبتا ارزان هستند.

گزینه دیگر استفاده از یک pH متر الکترونیکی است که شامل یک قسمتی است که در نمونه آب قرار می گیرد و سپس pH را به صورت دیجیتالی نشان می دهد. pH متر الکترونیکی نیاز به خرید و استفاده از محلول های بافر استاندارد برای کالیبره کردن به صورت دوره ای دارند. محلول های بافری با pH 4، pH 7 یا pH 10 بسته به pH مورد انتظار نمونه استفاده می شود.

حتما دستورالعمل‌های کالیبراسیون pH متر را بخوانید و به کار ببرید. الکترودهای pH مورد استفاده در این کنتورها دارای طول عمر محدود 1-2 سال می باشند. شما می توانید تشخیص دهید که چه زمانی الکترود دیگر کار نمی کند زیرا متر دیگر نمی تواند با یک محلول استاندارد کالیبره شود.

قلیاییت

قلیاییت معیاری از توانایی آب برای خنثی کردن اسیدها یا ظرفیت تغییر یا مقاومت در برابر تغییر pH محیط رشد است. قلیاییت ظرفیت بافری آب را ایجاد می کند. اصطلاح “بافر” به میزان مقاومت یک محلول در برابر تغییرات pH اشاره دارد. مقداری قلیائیت خوب است زیرا ریشه های گیاه را از تغییرات ناگهانی در pH به کودهای اسیدی و محیط هایی مانند پیت ماس محافظت می کند.

در آزمایش آب، آبی که pH بالایی داشته باشد یعنی قلیایی است و با افزودن اسید مقدار عددی pH کاهش می یابد. اگر آزمایش آ نشان داد که خاصیت قلیایی آب بالاست، اسید بیشتری مورد نیاز است زیرا اسید قبل از کاهش pH با کلسیم یا کربنات منیزیم یا سایر یون‌های بافر محلول واکنش می‌دهد. حد بالایی توصیه شده برای قلیاییت برای آزمایش آب گلخانه ای و مزرعه 100 میلی گرم در لیتر (100 پی پی ام) است.

ابزارهای تست قلیاییت در آزمایش آب

یک راه بسیار آسان برای آزمایش قلیایی بودن، استفاده از نوارهای تست است. نوار در نمونه فرو می‌رود و اندازه‌گیری تقریبی قلیائیت تعیین می‌شود.

آزمایش آب دقیق تر برای قلیائیت شامل تیتراسیون، افزودن مقادیر کم و دقیق یک معرف (اسید سولفوریک) به نمونه آب تا زمانی که نمونه به pH معینی (نقطه پایانی) برسد، می باشد. مقدار اسید مصرفی با قلیایی کل نمونه مطابقت دارد.

استفاده از تیتراتورهای دیجیتال گزینه دیگری در آزمایش آب است. این تیتراتورها شمارنده هایی دارند که اعداد را نمایش می دهند. یک پیستون با چرخاندن یک دستگیره روی تیتراتور به داخل یک کارتریج حاوی معرف فشار داده می شود. با چرخش دستگیره، شمارنده متناسب با مقدار معرف استفاده شده تغییر می کند. سپس قلیاییت بر اساس مقدار مصرف محاسبه می شود.

آبیاری گیاهان گلدانی به چه صورتی باید انجام شود؟

سختی

از نظر آب آشامیدنی، سختی معیاری از کلسیم و منیزیم محلول در آب است و به گونه‌ای بیان می‌شود. آب به اصلاح “نرم” یا با کیفیت کلسیم و منیزیم کمی دارد. آب “سخت” اغلب دارای قلیائیت بالایی است، اگرچه همیشه اینطور نیست!

در مورد آب آبیاری، اگر کلسیم یا منیزیم بیش از حد زیاد باشد، می تواند توانایی گیاه را برای جذب عنصر دیگر کم کند، زیرا این دو از نظر شیمیایی مشابه هستند. سطح کلسیم و منیزیم به ندرت به اندازه ای بالاست که برای گیاهان سمی باشد، اما آب بسیار سخت می تواند بقایایی روی برگ های گیاه ایجاد کند، تجهیزات آبیاری را مسدود کند و باعث پوسته پوسته شدن و تجمع در وسایل گلخانه می شود. سختی ممکن است بر حسب میلی گرم در لیتر (mg/L) که همان قسمت در میلیون (ppm) است، گزارش شود. سختی آب برای در آزمایش آب گلخانه نباید از 150 میلی گرم در لیتر (CaCO3) زیاد باشد.

ابزار تست سختی در آزمایش آب

مشابه pH، سختی را می توان با استفاده از نوارهای آزمایش ساده که سختی را بر حسب میلی گرم در لیتر با فرو بردن نوار تست در نمونه آب و سپس منتظر تغییر رنگ برای مقایسه با نمودار ارائه شده اندازه گیری می کند.

روش دیگر از آزمایش آب برای تعیین سختی، از طریق تیتراسیون است که در آن مقادیر دقیقی از یک معرف به نمونه اضافه می شود تا زمانی که تغییر رنگ رخ دهد که سپس میزان سختی را بر حسب قسمت در میلیون (ppm) گزارش می کنند.

آبیاری عمیق چیست؟ این مطلب کاربردی را در مقالات فردین کشت مطالعه کنید.

رسانایی الکتریکی (EC)

بسیاری از مواد با آزاد کردن ذرات باردار (یون) در آب حل می شوند. این خاصیت اجازه می دهد تا آب به طور موثرتری جریان الکتریسیته را هدایت کند. می‌توانیم از رسانایی الکتریکی در آزمایش آب برای تخمین تقریبی از تعداد یون‌های حل شده در آب آبیاری با اندازه‌گیری جریان الکتریکی استفاده کنیم.

از آنجایی که در بسیاری از موارد، منبع غالب یون در آب آبیاری کودی است که ما استفاده می کنیم، هدایت الکتریکی (EC) نشان دهنده خوبی برای مقدار کود در محلول است. کل جامدات محلول (TDS) به همان روش EC اندازه گیری می شود، اما نتایج کمی متفاوت است و در قسمت در میلیون (ppm) گزارش می شود.

 TDS معیاری است که معمولا برای اهداف کیفیت آب آشامیدنی گزارش می شود. در گلخانه  EC مقیاس اندازه گیری ترجیحی است. هر دو را می توان در آزمایش آب اندازه گیری کرد.

شوری اصطلاحی برای شوری (مقدار کلرید سدیم (NaCl) آب است و معمولا بر حسب قسمت در هزار (ppt) گزارش می شود. هدایت الکتریکی عملی ترین راه برای اندازه گیری شوری یا TDS در آزمایش آب است. آب با TDS بالا اغلب حاوی سطوح بالاتری از نمک های محلول مانند کلرید سدیم است. غشاهای سلولی گیاه تحت تأثیر شوری خاک یا محیط های رشد قرار می گیرند که اگر با آب باران شسته نشود، می تواند در طول زمان از آبیاری مکرر افزایش یابد.

شوری خاک چیست؟ این مطلب را می توانید با کلیک روی لینک مطالعه کنید.

غلظت بالای نمک می تواند رشد و کیفیت اکثر محصولات را کاهش دهد. هدایت الکتریکی بر حسب میلی‌هوس بر سانتی‌متر (mmhos/cm)، میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر (mS/cm) یا دسی‌زیمنس بر متر (dS/M) گزارش می‌شود که همگی واحدهای معادل هستند. رسانایی الکتریکی بیش از 1 mmhos/cm  در آزمایش آب ممکن است نشان دهنده خطر شوری بالا باشد.

ابزارهای تست هدایت الکتریکی در آزمایش آب

ابزارهای الکترونیکی که برای TDS/EC استفاده می شوند بهترین ابزار برای اندازه گیری این پارامتر هستند. پروب متر به سادگی در نمونه آب فرو می رود و قرائت دیجیتال EC یا TDS نمایش داده می شود.

شما عزیزان می توانید در ویکی پدیا درباره آبیاری مطالبی را مطالعه کنید.